Heart to Handle begint dit jaar aan zijn 4e editie. Dit prachtinitiatief is in 2014 opgezet door Daphne Koolen. Zij verloor op 20-jarige leeftijd haar vader Norbert aan de gevolgen van een hartstilstand. 
Net zoals dit vaak het geval is, overleed Norbert zonder enige symptomen te hebben gevoeld en dus erg plots. Daphne besloot om hier iets aan te willen doen: voorkomen dat andere mensen hetzelfde zouden ervaren als dat zij met haar gezin heeft meegemaakt. Samen met 4 vriendinnen fietste ze van Groningen naar Barcelona en haalden ze geld op voor hun onderzoek naar signaalstofjes in het bloed. In 2016 besloot Noor Koolen het stokje van haar zus over te nemen, waarbij het opgehaalde bedrag nu ging naar onderzoek voor boezemfibrilleren. Maar daar bleef het niet bij! Een jaar later meldden 8 Delftenaren zich om het initiatief voort te zetten. Vanaf de Beestenmarkt te Delft vertrokken zij in zuidoostelijke richting om uiteindelijk te finishen in Split. Ook zij hebben een ongelofelijk mooi bedrag voor hun onderzoek naar lichaamseigen hartkleppen binnengehaald. Er is nog steeds veel onderzoek naar hart- en vaatziekten nodig. Daarom zal Heart to Handle dit jaar eveneens worden voortgezet! Julie Koolen, het jongste zusje van Daphne en Noor, besloot om de voornemens van haar zussen voort te willen dragen en heeft daarom een groep gevormd van drie meisjes en twee jongens (eigenlijk ook drie maar daarover hieronder meer). Met zijn vijven fietsen ze in de zomer van 2018 richting het noorden naar eindbestemming Helsinki! Op 10 juli 2018 zullen ze vanaf de Grote Markt in Groningen vertrekken. Het plan is om elke dag iets meer dan 100 kilometer te fietsen en de tocht te volbrengen in een tijdsbestek van ruim drie weken. Dit is inclusief de nodige rustdagen. Hopelijk halen ze net zulke mooie resultaten als hun voorgangers en kunnen ze zo samen helpen om hart- en vaatziekten de wereld uit te helpen! Het opgehaalde bedrag gaat dit jaar naar het onderzoek van professor van der Harst, hoogleraar en wetenschappelijk directeur van het Cardiac Catherization Laboratory in het Universitair Medisch Centrum Groningen (UMCG). Met deze bijdrage kunnen signaalstofjes in het bloed worden onderzocht voor betere opsporing van hartziekten en preventie van hartinfarcten. Nu een kort interview met deelnemers Julie en Floris.
Over ongeveer een maand vertrekken jullie. Hoe staan jullie ervoor?
We zijn nu heel hard aan het trainen. Een half jaar geleden zijn we begonnen met spinnen en toen het weer wat beter werd zijn we naar buiten gegaan om vooral veel te fietsen. Dat doen we nu zo’n vier keer in de week en gemiddeld 200 km. Verder is het proberen om zoveel mogelijk donaties op te halen. Dit gaat via persoonlijke kringen, connecties in je omgeving zijn toch eerder geneigd om te doneren, maar ook via medestudenten en evenementen organiseren. We hebben ook nog een dag in het ziekenhuis gestaan met een collectebus, met een piano en muziek en spinfietsen. Artsen konden voor tien euro een spinklasje volgen. We hopen en denken wel dat er straks vlak voor het begin meer binnenkomt.
Welke voorbereidingen hebben jullie getroffen?
De fietsen en materialen hebben we allemaal zelf gefinancierd. We hebben sponsoren verzameld en een sponsorrekening voor allerlei uitgaven. We zouden oorspronkelijk met zijn zessen fietsen en dan twee in de volgbus. Maar een van ons is tijdens een trainingsrit onderuit gegaan, Gijs Bieze. Hij had zijn bovenarm gebroken en zijn schouder was uit de kom. Hij is helaas niet op tijd hersteld, dus die kruipt nu ook in het busje, net als Mees Frima, Tristan van der Weijden en Marlouk Mutsaerts. Zij helpen ons bij het vervoeren van materialen, opzetten van kampen en de technische ondersteuning tijdens het fietsen. Dus nu rijden we met zijn vijven en vier in het busje. Hoe meer zielen, hoe meer vreugd. Verder zijn onze begeleiders Joeval Benjamins en Jorrit Wielinga er al heel lang bij betrokken, ook bij eerdere tochten. Zij blijven in Groningen. Joeval neemt vooral het mentale aspect voor zijn rekening en fungeert ook als fysiotherapeut, Jorrit is echt onze fysieke trainer.
Waar slapen jullie onderweg?
We slapen in tentjes waar dat kan en mag. Als het lukt bij grote stukken wildkamperen. We hebben inmiddels een paar adresjes via via waar we eventueel terechtkunnen. Op 3 augustus komen we in Turku aan dus het zou mooi zijn als we in Finland richting Helsinki ook nog ergens kunnen overnachten.
Waar en wat eten jullie?
We krijgen binnenkort een masterclass in voeding. We gaan het helemaal zelf uitstippelen. Daar zijn ook de begeleiders voor, dus die verzorgen onze maaltijden onderweg. Ook tijdens het rijden moeten we het voedsel verzorgen, zoals bananen en gelletjes. Al zijn die laatste niet te eten. Ik (Floris, red.) ben van plan om zelf van die proteïnerepen te gaan maken en zal daarvoor binnenkort de keuken induiken.
Houden jullie een blog bij?
Ja, om de twee dagen plaats ik (Floris) een blog op de website. Onder het kopje media kun je de blog en onze hele reis uitgebreid volgen. En als je je via de website inschrijft voor de nieuwsbrief krijg je de blog automatisch in je mail.
Wat gaan jullie doen als jullie in Helsinki aangekomen zijn?
We worden door veel familie en kennissen opgewacht en blijven drie dagen in Helsinki om de stad te verkennen. Het busje rijdt daarna weer terug en wij vliegen met zijn vijven terug naar Nederland.
Wil je het team graag helpen met een slaapplaats, donatie of gewoon meer informatie? Kijk dan op www.hearttohandle.nl en www.early-synergy.nl.
