Op zaterdag 25 februari stond het jaarlijkse schaatsevenement in Kuopio weer op het programma. Er komt altijd een plukje Nederlanders op af en dit jaar, misschien doordat mensen na corona weer volop willen reizen, kon de noordelijke Finse plaats ook talloze internationaliteiten begroeten, van Engeland en Ierland tot Amerika en Japan. Het blijft echter kleinschalig en de glorietijden, toen het voor vooral de Nederlanders bekenstond als dé alternatieve elfstedentocht (nu op de Weissensee in Oostenrijk), liggen hier al lang achter ons. Het gevolg daarvan is ook dat de organisatie dit jaar voor het eerst had besloten om de 200 km te schrappen, omdat het organiseren ervan te veel vergde en de hoeveelheid deelnemers (en niet te vergeten finishers) niet in verhouding stond tot al deze inspanningen. Een flinke downgrade dus voor de specialisten onder ons, die het voortaan moeten doen met de 100 km, maar het mocht de pret voor de meesten niet drukken. Dat kwam vooral ook omdat de omstandigheden voor het eerst sinds jaren weer gunstig waren, met goede vorst in de weken vooraf en een verwachte temperatuur op de dag van het evenement tussen de -5 en-10 graden. In 2022 moest de organisatie nog de hele voorgaande nacht doorwerken om sowieso een enigszins acceptabele ijsvloer neer te leggen, wat achteraf gezien niet echt was gelukt als je kijkt naar het aantal deelnemers dat hun afstand niet uitreed, maar nu was er al lang van tevoren een track van 7,5 km die keurig kon worden bijgehouden na bijvoorbeeld sneeuwval.
En zo druppelde het vaste groepje Nederlanders in de voorafgaande dagen binnen, waarbij sommigen die vanuit Nederland reizen er een korte vakantie van maken en bijna een week in deze knusse plaats vertoeven. Er wordt samen gegeten en gedronken en de sfeer is altijd zeer relaxed. De rijders van de 100 km moesten ook dit jaar weer vroeg uit de veren, want die stond al om 8.00 uur ’s ochtends gepland, net als trouwens de 50 km, terwijl de 25 km pas om 10.30 uur begon. Het weer en het ijs waren inderdaad prima, alhoewel het een beetje frisjes was doordat de zon niet echt door wilde breken. Maar je bent schaatser of niet, dus iedereen begon vol goede moed aan hun afstand, met dit jaar weinig tot geen afvallers. ’s Avonds werden de kroegen weer opgezocht en werd het voor de meesten een latertje, maar de terugreis stond meestal pas gepland voor de zondagmiddag dus er was wat marge. De zondag wordt meestal gebruikt om lekker uitgebreid te ontbijten of op het terras van de naast de finish liggende restaurantboot te zitten, gelukkig scheen de zon nu wel, of nog een rondje te schaatsen. Het werd uiteindelijk een van de leukste edities die ondergetekende heeft meegemaakt, dus graag volgend jaar weer met hetzelfde recept, waarbij het klimaat geen roet in het eten gooit.
Michel de Ruyter
Het is een internationaal evenement waar talloze nationaliteiten op afkomen
De kopgroep tijdens de 100 km met onder andere Jan Aalbers, Jarkko Koponen en Yoeri Takken
De medaillewinners van de 100 km met v.l.n.r. Jan Aalbers, Ossi Sippu en Yoeri Takken
Gertjan Jobse komt over de finish op de 50 km met stokken
