Koningsdag in Helsinki

Eindelijk kan het weer. Iedereen die de beschikking heeft over oranje textiel in welke vorm dan ook kan het weer uit de kast halen. Omdat de verwachte opkomst groot is moeten we reserveren. Meer dan toegestaan, maximaal 120, willen komen en belanden dus op de reservelijst. Gelukkig voor degenen die op de reservelijst staan, want er vallen een aantal bezoekers af en die mensen kunnen dus toch deelnemen. Het weer zit mee. Zonnig en misschien een beetje voorjaarsfrisheid.

Na registratie en het krijgen van consumptiebonnen krijgen we heel toepasselijk een glas oranjebitter om mee te beginnen. Langzamerhand komen de feestvierders binnen en is het gezellig om elkaar na zo’n lange tijd weer te zien. Verhalen te over. Gezien het mooie weer verhuizen ook een aantal met glas en snack naar het terras. Ook veel nieuwe gezichten zijn er, pas gearriveerd in Finland.

De ambassadeur, Govert Jan Bijl de Vroe, houdt een toespraak met onder anderen oog voor de huidige toestand, de vrijheid die wij hier hebben en de dreigingen elders in Europa. Voor velen is het de eerste kennismaking met de ambassadeur. Na de toespraken wordt het Wilhelmus gezongen, voor diegenen die de tekst niet meer in hun hoofd hebben is een QR-code waarmee je de coupletten op je telefoon kunt lezen.

Rob en Monique verzorgen de Nederlandse lekkernijen: de bitterballen worden ter plekke gefrituurd. Naast de chips, pinda’s en bitterballen worden ook door vrijwilligers sushi en andere snacks rondgebracht.

Op gepaste tijd en na het maken van verschillende foto’s van het feest vertrek ik met mijn gezin naar huis. Natuurlijk wil ik het bestuur en de vrijwilligers bedanken voor het vele werk dat ze doen. Uit eigen ervaring weet ik dat het opruimen heel wat tijd vraagt. Kortom zeer geslaagd. En ik hoop dat de anderen dat ook zo ervaren.

Arie Oudman