Op 12 Februari 2019 is de Nederlander Bart Braafhart (Pertti Poromies) overleden. Hij is 61 jaar geworden. In dit artikel willen Stephan Vermeulen en Jos Helmich op anekdotische wijze een eerbetoon doen aan een bijzonder mens.
De meeste Nederlanders die naar Finland komen worden verliefd op een Fin of een Finse, maar er zijn anderen die verliefd worden op het land. Bart Braafhart was een van die mensen. Na meerdere keren met zijn broer een vakantie in Salla gevierd te hebben nam hij de grote stap en vestigde zich er permanent in 1999.
Bart werd toerismecoördinator in Lapland. Hij had goede ideeën over het ontwikkelen van de wintersport in Lapland en kreeg een duwtje mee toen hij tot de “Lap van het jaar” in 2002 werd gekozen. Het dagblad Lapin Kanssa organiseerde elk jaar de “Lap van het jaar” verkiezing. Mensen uit heel Finland konden stemmen. Het maakte niet uit of je in Lapland woonde of niet. Dus deed Bart een omroep aan de Nederlandse gemeenschap om op hem te stemmen! Met ongeveer 300 stemmen werd hij verkozen. Een enorme coup die hem in heel Lapland bekendheid verschafte.
In die tijd kwam ik Bart elk jaar tegen op de Vakantiebeurs in Helsinki. Ieder jaar op de stand van Salla. Blijkbaar had Bart succes want het aantal Nederlandse overnachtingen in Salla was sinds 2002 enorm gestegen. Helaas, het project van toerismecoördinator werd later toch stilgezet.
Een van de redenen die Bart aangaf om in Lapland te blijven was zijn rendier “Zwarte piet”. Hij verzorgde hem trouw en maakte met trots foto’s van zijn huisdier. Zwarte piet kreeg ook een nazaat. Een dochter die Sneeuwwitje heette.
Toen we Bart leerden kennen was er nog geen facebook. De vereniging had een forum dat als een soort stamkroeg fungeerde voor Nederlanders in den vreemde. Bart was heel actief op het forum en had overal een mening over. We zaten gezellig samen aardig wat te zeveren over normen en waarden want dat was toen hot topic in het Nederland van Balkenende.
Vaak waren we het eens, maar soms dan kon er onverwacht ook een explosie komen. Zoals die keer toen een foto van Lordi op de website verscheen. Bart werd boos. Lordi was iets duivels. Het ging regelrecht tegen zijn geloof in. Bart hield voet bij stuk en hij kwam niet terug op het forum voordat het artikel van de website was. Toch had ik wel respect voor zijn principes. Bart kwam altijd weer terug want hij was uiteindelijk toch een gezelschapsmens en solidair met de medemens.
Ook bij de redactie van het Noorderlicht kwamen we elkaar weer tegen, want het forum was een soort kweekvijver van actieve leden. Bart deed elk nummer een column. Standplaats Salla zeg maar. Daarnaast was hij nog contactpersoon voor Lapland.
Jos: Kaija en ik zijn een keer in de winter van 2003/2004 bij hem op bezoek geweest. Het was een lange reis naar Salla. We hebben toen ook nog een bakkie koffie bij Ronald Eveleens in Kuusamoportti gedronken. We hadden lunch met Bart en we hebben toen met een sneeuwscooter over de Sallatunturi gereden. Het ging allemaal goed totdat we bijna terug waren. Toen sneed ik een stukje af en kwam met de sneeuwscooter in een greppel terecht. Salla was mooi. Ik zal me de kaamos altijd blijven herinneren en ik begreep dat daarom Bart zijn plek gevonden had.
Het was een enorme klap voor Bart toen het projectgeld waar hij als toerismecoördinator van betaald werd, stopte. Hij was een paar jaar werkloos, en begon toen met een eigen bedrijfje, waarmee hij cursussen noorderlicht fotografie verzorgde en reisgids voor Salla was. Hij beschreef in het eerste Noorderlicht van 2012 hoe heerlijk het was om eindelijk op eigen benen staan. Hij heeft daar uiteindelijk succes mee bereikt. Voigt travel zal hem missen.
PS: Met dank aan Nosje voor het meedenken
