Nijntje knuffelbeer voor baby Niinistö
President Sauli Niinistö en zijn vrouw Jenni Haukio hebben op 2 februari een zoontje gekregen. Namens de ambassade hebben wij een grote Nijntje bezorgd bij de kersverse ouders. We hopen dat baby Niinistö veel zal spelen en knuffelen met Nijntje! Wist je trouwens dat Nijntje in het Fins ‘Milla’ heet? Graag vertellen we iets meer over het ontstaan van Nijntje. In 1955 wordt Nijntje ‘geboren’. Tijdens een vakantie in Egmond aan Zee, vertelt Dick Bruna elke avond voor het slapengaan aan zijn oudste zoon Sierk een verhaaltje over een wit konijn dat in de tuin van het vakantiehuisje rondloopt. Dat konijn wordt de inspiratie voor Nijntje. Als vader Dick wat zit te tekenen verschijnt Nijntje op papier. Omdat hij het leuker vindt om een jurkje te tekenen dan een broekje, maakt hij van Nijntje een meisje. In de eerste jaren lijkt Nijn op een stoffen speelgoeddier, met wat lompe oren. Vanaf 1963, als de boekjes voortaan in vierkant formaat verschijnen, lijkt ze op de Nijn zoals wij haar nu nog kennen. Ze kijkt met haar zwarte oogjes de lezer eigenwijs aan, heeft twee strakke, puntige oren en lekkere bolle wangen.
Nijntje is wereldwijd het meest bekend en het meest populair van de figuren uit de boeken van Dick Bruna. Hij heeft over haar ook de meeste boeken gemaakt (meer dan 30). Ze spreekt kinderen over de hele wereld aan en geeft ze een warm en prettig gevoel van veiligheid. Veel kinderen herkennen zich in Nijntje en in haar avonturen. Ze is ongecompliceerd en onschuldig, is positief en staat open voor nieuwe ervaringen.
De naam ‘Nijntje’ is afgeleid van konijntje. Voor iedereen die Nederlands spreekt, is dat een heel logische naam, maar in het buitenland is dat anders. Omdat het woord ‘konijn’ in alle talen anders is en ‘Nijntje’ bovendien heel moeilijk is om uit te spreken in veel andere landen, heeft onze Nijn in het buitenland een andere naam gekregen. Eentje die geen speciale betekenis heeft, maar wel makkelijk uit te spreken is in alle talen: Miffy. Vroeger had Nijntje in elk land een andere naam (‘le petit lapin’ in Frankrijk en ‘kleintjie’ in Zuid-Afrika bijvoorbeeld) maar tegenwoordig heet ze in de meeste landen ‘Miffy’.
100 jaar betrekkingen tussen Nederland en Finland
Op 28 januari 2018 was het precies 100 jaar geleden dat Nederland Finland erkende als land. We vieren dit jaar dan ook 100 jaar betrekkingen tussen Nederland en Finland.
‘Open Doors’-sessies in de residentie
Als onderdeel van de viering openden we begin februari de deuren van de residentie. Iedereen kon zich aanmelden voor deze ‘Open Doors’-events. Diverse schoolklassen kwamen en ook bezoekers van jong tot oud. We vertelden over gebeurtenissen uit de 100 jaar geschiedenis en over het werk van een ambassade. Ook werd de speciale video vertoond die is gemaakt ter ere van de 100 jaar. Vooral bij het zien van Timo Soini en Jari Litmanen verschenen er glimlachen op ieders gezicht. Daarnaast viel de interactieve Kahoot-quiz erg in de smaak, evenals de stroopwafels, speculaas en dropjes. We hadden designer Willem Heeffer gevraagd om in het bijgebouw naast de residentie een soort minimuseum te maken over de ambassade van nu en de ambassade van vroeger. Dit heeft geresulteerd in een interessant overzicht van gebeurtenissen en geluidsfragmenten die verteld worden door nieuwslezers en mensen die bij de betreffende gebeurtenissen aanwezig waren.
Wegens het succes organiseren we in april nog een aantal Open Doors sessies voor schoolklassen. Mocht u willen aanmelden met bijv. de klas van uw zoon/dochter, neem dan contact met ons op via hel@minbuza.nl.
Professor Willem Van der Vlugt
Naast de Open Doors-evenementen, werd er in samenwerking met het Fins nationaal archief een seminar georganiseerd over professor Willem Van der Vlugt. Hij was een internationaal bekende verdediger van de Finse rechten. Hij, en later ook zijn zoon en kleinzoon, hebben een belangrijke rol gespeeld in de Fins-Nederlandse betrekkingen.
In 1899 werd Professor Willem Van der Vlugt uitgenodigd om deel te nemen aan een delegatie naar de Russische tsaar Nicolaas II, om daar te protesteren tegen de “Russificatie van Finland”. De tsaar had zich het recht toegeëigend om over Finland te regeren zonder toestemming van de lokale wetgevende instanties. Zo werd het Russisch de officiële taal en de Russisch orthodoxe godsdienst de staatsgodsdienst van Finland. De delegatie waar Van der Vlugt deel van uitmaakte werd echter niet ontvangen door de tsaar. Tijdens de jaren die hierop volgden schreef Van der Vlugt vele artikelen over de situatie in Finland. Ook na de Eerste Wereldoorlog zette hij zich nog in voor Finland, tijdens het geschil met Zweden over de Ålandseilanden.
In de residentie waren ook diverse belangrijke (originele) documenten te zien en het portret van Willem Van der Vlugt heeft een prominente plek aan de muur gekregen. Familieleden van Van der Vlugt reisden af naar Finland om het seminar bij te wonen en na afloop vond er een receptie plaats in de residentie.
Nederlandse film ‘De hel van ’63’ wordt vertoond tijdens de European Film Weeks
Jaarlijks vinden in Helsinki de European Film Weeks plaats. Wat ons betreft een mooie gelegenheid om een Nederlandse film te vertonen. Geïnspireerd door het ijskoude weer en de Elfstedenkoorts die weer even oplaaide, hebben we dit jaar gekozen voor de film ‘De hel van ‘63’. Dit is een Nederlandse film uit 2009. Het gaat over de Twaalfde Elfstedentocht van februari 1963. De naam komt vanwege het feit dat de Elfstedentocht van ’63 enorm zwaar was en met de hel werd vergeleken.
Synopsis: Het is februari 1963 en steenkoud, wel 18 graden onder nul. De Friezen houden toch hun Elfstedentocht, de 200 kilometer lange Toch der Tochten. Vier mensen doen mee, elk om hun eigen redenen. Soldaat Henk Brenninkmeijer deserteert om de tocht te kunnen rijden; uiteindelijk is zijn meerdere trots op hem en wordt het hem vergeven. Arbeider Kees Ferwerda is pas weer ontslagen, zijn zwangere vrouw wil bij hem weggaan, maar uiteindelijk is ze trots op hem en komt het weer goed. Boer Sjoerd Lelkema is 17 terwijl je voor de tocht 18 moet zijn; hij rijdt toch mee, en verwerft met de stempelkaart van Annemiek, die meerijdt ter ere van haar overleden vriend, het Elfstedenkruisje. Daarmee bewijst hij tegenover zijn oom dat hij een doorzetter is (in tegenstelling tot zijn vader), wat voor de oom reden is om garant te staan voor een lening die hij wil afsluiten om zijn boerderij te kunnen kopen. Tijdens hun zware tocht slepen ze elkaar er doorheen.
De European Film Weeks zijn van 13 tot 22 april 2018. De films worden vertoond in Eurooppasali (Malminkatu 16, Helsinki) en de toegang is gratis. Zeer waarschijnlijk wordt de Nederlandse film vertoond op zondag 15 april om 14.45 uur. Houdt u vooral onze Facebook-pagina in de gaten!
De ambassadeur en het ambassadeteam wensen jullie alvast een goed begin van de lente!
