Op maandagmorgen 13 mei bereikte ons op de Europese School van Helsinki het tragische bericht dat onze oud-student, Tom Arent van de Plassche, de dag ervoor vroeg in de ochtend om het leven was gekomen door een vreselijk skiongeluk in de bergen van Italië. De ontreddering was groot, zowel bij de leraren als leerlingen. Tom was pas 24 jaar oud.
Ik had het voorrecht om Tom Nederlands te geven tot en met het eindexamen VWO. Tom was iemand die je maar zelden tegenkomt in je leven. Hij was slim, grappig, zag er goed uit en was een populaire leerling bij docenten en klasgenoten. Tom wist ook precies wat hij wilde met zijn leven na het eindexamen: hij wilde terug naar zijn geliefde bergen in Italië waar hij ook deels was opgegroeid. Hij sprak en schreef eigenlijk nergens anders over.
Na zijn eindexamen ging hij dan ook meteen terug naar Italië. Hij hield van het beoefenen van een groot aantal soorten bergsporten, en kreeg veel belangstelling voor sporten als trailrunning en skyrunning (op hoogtes van 2.000 meter of meer). Hij nam zelfs deel aan de Youth World Championships Skyrunning in 2021 en 2022, waar hij vijfde van de wereld werd. Tom blogde en vlogde veel over zijn activiteiten en zijn rapportages en foto’s zien er zeer indrukwekkend en mooi uit. Maar uiteindelijk stopte Tom met het deelnemen aan de wedstrijden, deels omdat hij niet zo vaak wilde vliegen, en deels omdat hij zich op zijn andere bergavonturen wilde concentreren. Een van zijn voormalige coaches zei dat Tom bij alles wat hij ondernam altijd uitstekend was voorbereid en tot in de puntjes georganiseerd. Hij nam geen onnodige risico’s.
Volgens diverse Nederlandse en Italiaanse kanten schreef Tom op die fatale zondagnacht over ‘going on a nightly off-piste ski session’ op de berg de Ortler, de hoogste berg in de oostelijke Alpen, bijna 4 kilometer hoog. Hij skiede met een partner 9 kilometer in 5 uur, waarbij ze 2100 meter afdaalden. Dit bleek later een record te zijn. Toen ze de beruchte Minnigerode-kloof bereikten ging het echter helaas vreselijk fout. Wat er precies gebeurde weten we niet, sommige kranten spreken over een plotseling opkomende mist, maar Tom gleed uit en viel 500 meter naar beneden. Aanwezige bergbeklimmers belden snel de hulpdiensten inclusief een helikopter, maar helaas was er niets meer wat ze voor Tom konden doen. Een tragisch einde van een jong en veelbelovend leven.
Het zal misschien enige troost bieden dat Tom overleed terwijl hij bezig was met het volgen van zijn droom, maar hij was pas 24 en had nog een lang avontuurlijk leven voor zich. Zijn ouders besloten later dat Tom in Italië zal blijven.
Mijn, en ik ga ervanuit onze, gedachten zijn bij Toms vriendin, zijn ouders Irma en Erik en zijn jongere broer Harm, die ook een (mijn) leerling was van de Europese school. Het is een vreselijk groot verlies. Op de Europese School zullen we hem nooit vergeten, en we zullen ons Tom altijd blijven herinneren als de leuke, vrolijke en grappige jongen met een grote droom.
Rust zacht, lieve Tom. Jouw geliefde bergen zullen nu voor altijd je thuis zijn.
Suzanne Buurman, docent Nederlands als eerste taal aan de European School of Helsinki