v.l.n.r.: Sabine met Thomas, Roland, Reino, Anniek, Rudy, Eveliina en Alexandra

v.l.n.r. achter: Geert, Debby, Ronald, Christiaan, Aaron, Diana, Roland en Reino / v.l.n.r. voor: Thomas, Sabine, Riitta, Nelli en Noora

De derde jeugdactiviteit moesten wij op het laatste moment afzeggen, omdat we in quarantaine moesten. We probeerden ons dan ook nog niet te veel te verheugen op de tweede activiteit, want misschien ging die ook niet door. Toen het zondag 7 februari was, waren we blij toen we in de auto zaten. De activiteit begon om kwart voor één. Skiën bij Peuramaa in Kirkkonummi. Tijdens de rit was ik een beetje zenuwachtig over hoe de dag zou verlopen. Wij kwamen er iets te vroeg, dus keken wij een beetje rond om te zien of iemand er al was. Ik zag een jongen van mijn onderwaterrugby, dat was grappig.

Nadat iedereen was aangekomen deden we een voorstelrondje, om elkaars namen te leren kennen. Er waren veel mensen die ik niet kende, de enige twee bekenden waren Christiaan en Ronald. Er waren verder Riitta met haar twee dochters Nelli en Noora, Rudy, Geert met zijn vrouw Sabine en zoontje Thomas, de zusjes Eveliina en Alexandra met hun vader Guido, Reino en zijn vader Roland. Oké en dan mijn moeder Debby en zusje Diana. Guido ging de skipassen kopen en de skiërs gingen hun spullen lenen. Met zijn elven gingen we skiën. Riitta ging langlaufen.

In het begin gingen wij allemaal drie keer naar beneden op een makkelijkere piste. Daarna gingen wij een paar keer naar beneden op al de moeilijke pistes. Het was best wel druk bij Peuramaa, dus het duurde dan ook wel elke keer een tijdje om weer met de lift naar boven te gaan. Ik skiede samen met Christiaan, Reino, Ronald en Geert. Zij moesten meestal op mij wachten, omdat ik nog erg nieuw ben met snowboarden en soms viel.

Toen we halverwege door de pistes waren, hielden we een pauze. We zaten met elkaar bij een vuurtje buiten. Daar aten we worstjes met door Roland meegebrachte mosterd en dronken warme chocolademelk.

v.l.n.r. Diana, Eveliina, Alexandra, Rudy, Geert, Ronald, Roland, Reino, Aaron en Christiaan

Vervolgens skiede wij op alle pistes. Het vaakst namen wij een piste die door het bos ging. Die vond ikzelf het leukst. Toen het donker begon te worden kwam er een einde aan het evenement. Vijf uur zijn we in Peuramaa geweest. Bedankt en tot de volgende keer.

Aaron

Ik keek er heel veel naar uit, het duurde ons wel zeker vijftig minuten om ernaartoe te rijden. Eerst wachtten wij ongeveer tien minuten totdat iedereen er was en dan konden we pas de tickets kopen. Ik verveelde me heel erg toen we ernaartoe gingen, maar het werd wel heel erg leuk na een uurtje.

Eerst gingen wij samen naar de makkelijke baan, het was nog steeds te moeilijk, dus ik ging samen met Ronald naar de kinderbaan. Ronald gaf mij wat tips om beter te worden. De anderen gingen al naar de moeilijkere banen, maar ik bleef nog alleen op de kinderbaan nadat Ronald met de anderen meeging. Ik was het al heel snel zat om het alleen te doen, dus ik stopte en ging samen met mijn moeder en Roland naar de anderen zoeken.

Ik vond snowboarden te moeilijk dus ik veranderde naar skiën, dat was een best wel goed idee. Wel gelijk nadat ik naar skiën was veranderd, gingen we worstjes eten en wat drinken. Daarna gingen we met zijn allen naar de moeilijkere banen. Het was zo moeilijk dat Reino mij helemaal tot aan het einde bleef helpen. Ik heb het ontzettend leuk gehad.

Diana

De hele gang komt de piste door het bos af. Eveliina en Diana zijn vooraan te herkennen.