Dit keer geen schrijven van mij over de Koningsdag in Finland. Ik was er niet bij en gelukkig heeft iemand anders een mooi verhaal daarover geschreven. Een familiereünie deed mij in april afreizen naar Nederland. Veel miste ik niet qua weer, begreep ik, want het bleef koud in een grijs grauw Finland met zelfs — zo ik had gehoord — een korte winterperiode. Het was een mooie ervaring om al reizend door Zweden, Denemarken het voorjaar in rap tempo te zien ontwikkelen van een lichtelijk groene tint in de bomen bij Stockholm tot bloeiende seringen en appelbomen in Noord-Duitsland en volop in blad zijnde bomen in Nederland.
Maar daarover wil ik het verder niet hebben. Het is een mooi decor voor een Koningsdag in Nederland waarvan de toegevoegde illustraties bewijs leveren. Veel tijd om dat te beleven was er niet, want middernacht na de Koningsdag vertrok onze boot vanuit Travemünde weer richting Finland en we weten nooit hoelang het duurt om Hamburg voorbij te komen met zijn eeuwigdurende files. De Koningsdag was dit jaar in Emmen en we waren in de buurt. Het leek dus een mooi idee om daar eerst naartoe te gaan alvorens aan onze terugreis te beginnen. Maar … om daar te komen, auto te parkeren en misschien met veel geluk de koninklijke familie niet al te ver aan ons voorbij te zien gaan in een overvolle omgeving trok ons niet zo aan. Bovendien zou het worden verslagen door tv en andere media en kan ik weinig daaraan toevoegen.
Dus is het interessanter om dat op lokaal niveau te vieren. In de gemeente Westerwolde hebben we dat plaatselijk gevierd op het plein voor het gemeentehuis in Sellingen. De lokale fanfarekorps Jeduthun gaf daar een Koningsdagconcert. Tot ons geluk was het een zonnige dag. Het vieren met de inwoners was kleinschalig maar wel gezellig. Iedereen kent iedereen. Voor de ouderen waren een aantal stoelen geplaatst en de rest mocht staande de toespraak van de waarnemend burgemeester Leendert Klaassen aanhoren en vervolgens naar het optreden van Jeduthun luisteren. En een glaasje oranjebitter ontbrak niet en werd aangeboden door een plaatselijk restaurant. Anders dan in Finland werd het zingen van Wilhelmus van Nassouwe muzikaal ondersteund door natuurlijk het fanfarekorps. Wat wel opviel dat het minder welluidend werd meegezongen, misschien komt dat doordat het buiten werd gezongen. Dus een pluim voor de Nederlanders in Finland. Misschien moeten ze daar in Sellingen ook de tekst van de meest gebruikte coupletten 1 en 6 van het Wilhelmus uitdelen om mee te zingen. Natuurlijk werd er behoorlijk gevlagd wat hier in Finland niet gebeurt met Koningsdag. Helaas moesten we kort daarop vertrekken om zeker te zijn dat we de boot naar Finland zouden halen.
Arie Oudman
