Hallo allemaal!

 

‘’Vertel eens, Wim, waarom moet iemand lid worden van de Nederlandse vereniging?’’

Iemand stelde mij deze vraag, bij een mkb-happening van de vereniging. Daar stond ik met mijn mond vol tanden. Nooit over nagedacht. Gelukkig schoot Guido mij te hulp: ‘’Dat moet helemaal niet.’’

Toen ik zelf nog geen lid was, zei Joanneke bij elke activiteit waar mijn gezin aan meedeed: ‘’Wim, jullie kunnen ook lid worden hoor, dat is goedkoper, dan is deelname gratis.’’ Dat klopte, maar ja, ik betaalde gewoon en het duurde vele jaren voordat ik zelf lid werd. Het kwam er gewoon niet van.

Toen ik 20 jaar geleden in Jyväskylä kwam, leende Pierre (onze Belgische vriend) Sint en Piet van de Belgische ambassade. Hij bracht ze bij de Nederlandse Karel en Marita en daar vierden wij Sinterklaas. Het volgende jaar bij Jari en Suvi, dan weer bij Pierre en Marjut en ga zo maar door. Niks vereniging. Gewoon verschrikkelijk gezellig en fijn om samen iets te vieren. En ja, natuurlijk ook fijn dat vrijwel iedereen elkaar in het Nederlands kon verstaan. Later gingen we met de mijter rond en kocht mijn moeder de kleren in Nederland en bracht ze naar Jyväskylä. Sint en Piet woonden nu bij ons in de koffer op zolder. De groep werd wat groter, en toen huurden we maar een gezellig zaaltje. Daarna namen Joanneke en Jelmer de organisatie op zich, en zo zijn Sint en Piet in Jyväskylä nu onderdeel van de NViF geworden. En ergens onderweg ben ik ook maar lid geworden.

Een vrolijke Maikel mailde mij laatst met de vraag hoe hij en zijn vriendin konden integreren in Finland. Ze staan op het punt om naar Finland te emigreren. Daar kon ik moeilijk op antwoorden. Toch probeerde ik zo goed en zo kwaad als het kon hem iets te vertellen. Gelukkig mocht ik hem het mailadres van Monique geven. Zij heeft recente ervaringen en wilde die wel delen met Maikel.

Hij schreef mij blij te zijn met mijn snelle reactie. Je mag altijd lid worden, schreef ik hem nog terug!

Ik voel mij nog steeds Nederlander, en totaal geen Fin. Echter, laatst zei een dierbare Finse vriendin tegen mij: ‘’Voor mij ben jij net als een Fin, alleen spreek je beter Nederlands.’’ Ben ik zelf dan ook enigszins geïntegreerd? Er is iets in mij veranderd sinds ik hier ben, en tegelijkertijd weet ik dat ik ook echt Nederlander ben en wil blijven. Zou ik daarom lid geworden zijn?

Dan maar eens de statuten erop nageslagen;

Artikel 2 Doel (van de vereniging)

De doelstelling van de vereniging is het verschaffen van informatie aan en het leggen van contacten tussen diegenen, die zich verbonden voelen met de Nederlandse taal en culturen door het organiseren van vergaderingen, excursies, bijeenkomsten, feesten en door het uitgeven van het Nederlandstalige ledenblad. De doelgroep van de vereniging vormen allen, die een sociale binding hebben met Finland en die zich verbonden voelen met het doel van de Vereniging.

Beet! Het antwoord staat al beschreven. Als je dit doel wilt steunen, dan kun je lid worden.

Pierre had een soortgelijk doel toen hij ons die eerste keer uitnodigde voor sinterklaasavond. Merci nog Pierre, het voelde heel speciaal en fijn om in den vreemde welkom te zijn. Nu is het mijn beurt om mensen uit te nodigen voor de volgende bijeenkomst en dat doe ik graag:

Van harte welkom op de volgende ledenvergadering, met aansluitend de viering van het ’Leids Ontzet’.

Ik wens jullie een heel fijne herfst met vrolijke nieuwe ontmoetingen toe!

Wim

 

PS

Maikel, als je dit leest, ook jij en je vriendin zijn welkom zelfs als jullie (nog:)) geen lid zijn! Er is hutspot en ik hoorde dat er haringen gevangen zijn en speciaal bier gebrouwen is. Meestemmen op de vergadering mag echter alleen als jullie lid zijn!

Alvast welkom in Finland!