Hoe een mosselfestijn te organiseren – de logistiek achter de schermen

Zoals Evelien in het vorige Noorderlicht schreef, hadden we een bijzonder geslaagde mosseldag afgelopen nazomer. Afgelopen herfstvergadering is er ook besloten dit volgend jaar wederom te organiseren. Zo zal geschieden 😊.

Maar hoe organiseer je eigenlijk een mosselfestijn?

Alles begon al bij de nieuwjaarsborrel en goede voornemens. Bert kwam met een idee iets samen met de Vlamingen te organiseren. Net in Finland aangekomen stapten ook Joyce en Kasper binnen. Het was gelijk leuk kennismaken en Zeeland bleek een gemeenschappelijke achtergrond. Zelf ben ik altijd voor gezellig met een hapje en een drankje en zodoende kwam de Zeeuwse mossel ter sprake.

In februari was er alweer een borrel; deze keer de hernieuwd in het leven geroepen 2-maandelijkse Uusimaa-borrel in Rotterdam. Mooie opkomst en Sabine en Geert kwamen ook een kijkje nemen, of het bij de Nederlanders een beetje gezellig was. Zij komen van net onder Zeeuws-Vlaanderen, dus kwamen de mossels alweer ter sprake. Nu lijkt het toch wel een erg leuk idee.

Op de ALV in maart dan ook met het nieuw aangesteld bestuur een balletje opgegooid, of er voor een mosseldag überhaupt animo zou zijn. Alom positieve reacties, dus toch eens gaan kijken hoe dit op te zetten. Eerst Koningsdag organiseren en vieren, maar daarna toch samenkomen met de 6 vrijwilligers, hoe dit aan te pakken. Grootste uitdaging bleek voor hoeveel mensen we eigenlijk mossels gaan regelen en waar doen we dit? Het moet natuurlijk wel conform Zeeuwse traditie, dus geen mossels eten of afhalen bij de Belgen of zoiets.

Eerst maar een enquête de deur uit doen en zo geschiedde. In mei de leden gevraagd en ruim 30 mensen reageerden bijzonder positief. Annelie bood zelfs echte Zeeuwse mosselpotten en echte mosselsaus uit Kerkwerve (naast Zierikzee) aan, waarvoor we zeer erkentelijk waren.  En toen was dus echt de kogel door de kerk en moesten we aan de slag. Anniek kende nog van haar tijd in Lauttasaari een mooi plekje aan de kust. Dat leek toch wel beter dan bij iemand thuis. Andere opties waren er ook wel, maar er moest toch wel een keuken zijn geschikt voor zoiets.

In juni zijn we wezen proefdraaien en kijken of we voor onszelf zoiets konden organiseren. Gelijk alle hens aan dek, want er waren geen mossels te vinden in de supermarkten. Gelukkig toch ergens een paar kilo gevonden en conform traditioneel recept van ons moeder heerlijk buiten mossels gegeten. Ondertussen ook even rekenen, hoeveel mossels ingeslagen moet worden en waar. De Zeeuwse mossel is groot, andere mossels, zoals hier in de schappen, vaak kleiner. Dus de eerste schatting was 1,2 kg per persoon maakt 60 kg mossels voor 50 personen. Oeps, hoe gaan we in vredesnaam 60 kg mossels kopen, schoonmaken en koken. En dat nog zo, dat de mensen niet uren hongerig op hun bordje mossels hoeven te wachten. Een mooie puzzel.

De locatie, de Poliisien kesäkoti, bleek een hele mooie en de keuken was uitermate geschikt. Veel beter dan thuis of andere locaties, waar eerder activiteiten waren georganiseerd. Ondertussen moest er ook in het bestuur nagedacht worden of het financiële plaatje paste. Sanne keek naar de centen en bepaalde voor ons de randvoorwaarden. We konden verder.

Mossels gingen we dus niet in de supermarkt kopen. Even zoeken naar andere opties en gelukkig bleek er nog een visgroothandel: http://www.kalatukkueriksson.fi/fi/. Bestelling opmaken, allemaal geen probleem en nu ook de uitnodiging de deur uit. Fier konden we onze eerste mosseldag aankondigen. Na 1,5 week zaten we al op 50 mensen en zaten we al vol. Het was en passant goed nieuws, want we wisten gelijk voor hoeveel mensen er ingekocht moest worden. De angst dat we zo’n 50 kg mossels voor 15 personen zouden koken, bleek ongegrond 😊.

Bij mossels hoort ook friet. Dat gingen we toch echt niet zelf ter plekke frituren, dan zouden we handen en voeten tekortkomen. Bij de plaatselijke vetput om de hoek, Rixibaari, konden we frieten bestellen. We moesten ze wel komen afhalen, want aan bezorgen deden ze niet. Stokbrood kon niet ontbreken en het liefst vers. Ook dat lukte bij de buurtsuper. Alle andere inkopen waren verdeeld, dus alles leek in kannen en kruiken.

Vrijdag opeens een telefoontje van de groothandel. De mossels zijn er nog niet en konden we dus niet zaterdagochtend afhalen. Na een lichte hartverzakking, over en weer rondbellen en appen, en opnieuw overleg met de visboer bleken ze zaterdagmiddag na sluitingstijd de mossels binnen te krijgen. Ze zouden voor ons de deur opendoen en Sabine en Geert gingen de mossels halen. De auto tjokvol met mossels (met overheerlijke aroma daarna in de auto), werden ze even later bij ons in de koelkast gepropt. Mossels mogen immers niet in de diepvries.

De mossels bleken niet geheel onverwacht uitbundig te lekken, dus de koelkast had een grote schoonmaakbeurt nodig. Dat was voor later zorg. Wederom de auto volproppen met de mossels, potten, drank en zo zondagochtend vroeg op naar onze politie-mökki in Lauttasaari. Het weer was fantastisch: zonnig, geen wind en zo’n 23⁰C. Dat kon dus niet beter, maar die ochtend dus echt aan de slag. Alle verse groentes moesten niet alleen gesneden worden, maar eveneens netjes verdeeld over bakjes, zodat er voor iedere te koken pot mossels precies de juiste hoeveelheid groente toegevoegd kon worden zonder daar tijdens het koken nog over te moeten nadenken.