door michel de ruyter
1) Wanneer ben je met je bedrijf in Finland begonnen en wat doe je precies?
We zijn hier in Finland in 2016 begonnen, we zijn Jaco mijn partner en ik. Toen we hier aankwamen, hebben we zo snel mogelijk het bedrijf opgestart, volgens mij stonden we binnen twee weken ingeschreven. Onze oudste zoon is nu 12 en toen ik zwanger van hem was, wisten we dat we onze kinderen in een Noord-Europees land wilden laten opgroeien.
2) Zou je dit bedrijf of iets soortgelijks ook in Nederland begonnen zijn?
We zijn een bedrijf in grafische vormgeving en in 2009 hebben we in Nederland al Studio Formo opgericht zodat we daarmee in onze eigen inkomsten konden voorzien, waar ook ter wereld. Het duurde dus best wel een tijdje voordat we een geschikte plek vonden om te emigreren. We wilden eerst naar Zweden verhuizen, maar mede door de recessie kwamen de zaken daar niet van de grond. Het lukte ook niet om ons huis te verkopen. Toen zijn we het bedrijf maar gaan uitbouwen en hebben de emigreerplannen losgelaten. Mijn broer kreeg op een gegeven moment een vriend in Oulu en hij ging vrij snel daarna daar wonen, en begon hier ook een bedrijf in audiovisuele materialen dat hij vanuit Nederland voortzette. We deden altijd al de grafische vormgeving daarvoor, dus we konden vanaf het begin voor z’n klanten de digitale vormgeving doen. We hebben ook al onze Nederlandse klanten kunnen houden, afgezien van wat natuurlijk verloop. Oulu is echt een hub met internationale bedrijven. We waren eigenlijk snel verkocht, zeker met zoveel natuur dichtbij.
3) Wat vind je van het ondernemersklimaat in Finland?
Ik kan vooral oordelen over hoe het in Oulu is. Ik merk dat de mensen hier meer tijd nemen voor beslissingen. Na een tijdje werkten we voor een paar grote namen en toen hadden we een betere portfolio en netwerk. Dat is hier heel belangrijk. We zien heel veel klanten niet persoonlijk, en we krijgen minder feedback van Finse klanten dan van Nederlandse. Als het goed is, hoor je vaak niets. Verder vind ik dat het vanuit de overheid goed geregeld is. Het feit dat we snel konden starten, bijna allemaal digitaal. Er gingen een paar dingen wat stroef, maar het was zo opgelost. We hebben hier AKUprintti opgezet, dat zijn grote akoestische wanden met print voor bijvoorbeeld op scholen en instellingen. In tegenstelling tot Nederland was dat hier nog geen gangbaar product. We hebben tijdens de coronacrisis wel echt een flinke dip gehad, het viel helemaal stil. Toen hebben we subsidie aangevraagd en vervolgens al binnen twee weken goedkeuring ontvangen. We zijn nu bezig met een ontwerpservice van infographics voor de gezondheidssector te ontwikkelen, om snel informatie visueel te maken over bijvoorbeeld uitkomsten van een onderzoek of het bezoekersbeleid in een ziekenhuis.
4) In hoeverre denk je dat je Nederlanderschap helpt of niet helpt bij je activiteiten?
Er zijn soms mensen waar we niet mee kunnen werken door de taalbarrière. Ik heb mijn best gedaan om in Nederland al wat Fins op te pikken. Sinds we hier zijn, heb ik inmiddels zo’n negen cursussen gedaan, maar het is niet genoeg om me professioneel te redden. Daarom werken we veel met tussenpersonen. Als ik goed Fins had gesproken, hadden we misschien zelf de consumentenmarkt benaderd. We zijn niet de meest pusherige Nederlanders. In Nederland zitten we waarschijnlijk een beetje aan de introverte kant, maar hier aan de extraverte. We hebben vanuit onze opvoeding geleerd om ons te presenteren, dat kinderen zich mogen laten zien, je kijkt elkaar bijvoorbeeld recht in de ogen en bent open. Dan maak je makkelijker contact.
5) Wat zijn je plannen voor de toekomst?
We willen graag twee takken houden, grafische vormgeving en AKUprintti. We zijn niet op zoek naar personeel. We bouwen juist een netwerk van freelancers en partnerbedrijven in Finland en Nederland, zodat we indien nodig dingen kunnen uitbesteden en samen sterker zijn.
