Vuoden Lappalainen 2002
Vuoden 2002 loppupuolella Suomen Lapissa valittiin Vuoden lappilainen. Hollantilainen Bart Braafhart oli yksi 105:stä ehdokkaasta. Bart pääsi ehdolle arvostetun palkinnon saajaksi merkityksellisen, turismin hyväksi Itä-Lapissa tekemänsä työnsä ansiosta. Sekä ehdokkaat että sallalaiset odottivat jännittyneinä voittajan julkistamista.
Tulokset julkistettiin tammikuussa 2003. Vuoden lappilaiseksi 2002 oli valittu hollantilainen!
Ääniä oli annettu 1087, joista Bart oli saanut 311. Bartin saamista äänistä 100 oli tullut sähköpostitse Hollannista. Toiseksi äänestyksessä tuli historioitsija Niilo Tervo Pellosta. Viidennelle sijalle tuli ulkomaankauppaministeri Jari Vilén, joka oli valittu Vuoden lappilaiseksi vuonna 2001. Lapin Kansan päätoimittaja Heikki Tuomi-NIkula ojensi Vuoden lappilainen 2002 -palkinnon silminnähden tyytyväiselle Bart Braafhartille.
Tapaamme tyytyväisenä myhäilevän Bartin Sallassa. Hän kertoo innostuneesti puhelimen soineen taukoamatta valinnan jälkeen. Hän oli saanut haastattelupyyntöjä sekä suomalaislta että ulkomaisilta sanomalehdiltä ja radiokanavilta. Vaikka se oli hektistä aikaa, Bartin innostus ei ole laantunut: Bart on onnellinen nähdessään Lapin, ja erityisesti hänelle tärkeän Sallan, päässeen maailmankartalle.
Rotterdamista kotoisin oleva Bart toimi alakoulun opettajana Hoogvlietissä. Lomalla, vuonna 1976, Bartiin tarttui Skandinavia-kuume. Suomen ja Sallan kutsu oli vahva. Vietettyään useita lomia Lapissa Bart päätti vuonna 1999 irtisanoutua työstään Hollannissa ja lähteä Lappiin.
Kun Bartin tili alkoi olla pakkasen puolella, myös apu oli lähellä: Bart löysi töitä PR:n ja markkinoinnin parista. Hän eteni Koillis-Suomen matkailun koordinaattoriksi ja omistautui muun muassa Venäjän ja Suomen väliselle rajanylityspaikkaprojektille. Projektin tavoite saavutettiin syyskuussa 2002, kun Sallan rajavartioasema virallisesti avattiin.
Bart heittäytyy runolliseksi puhuessaan Lapin luonnonilmiöistä. “Elämä Lapissa on minulle kuin ikuinen seikkailu. Saan todistaa päivittäin luonnon ihmeitä: esimerkkinä ihmeistä vaikkapa revontulet – värikkäät pyörteet, jotka ilmestyvät tyhjästä talvisin ja joiden valo heijastuu lumeen”, Bart sanoo Reiskrant Telegraaf -matkailulehden haastattelussa.
Bart seisoo jälleen tukevasti Lapin maaperällä. Hän on palannut päivittäisten puuhiensa pariin. Matkailualan kontaktiensa avulla Bart pyrkii piristää Itä-Lapin matkailua, mikä hyödyttää merkittävästi autioituvaa seutua.
Courtesy: http://www.rondreisdoorlapland.nl/laplander.html
http://www.kiwisgraphics.com
Laplander van het jaar 2002
Eind 2002 werd in Fins Lapland de verkiezing tot Laplander van het jaar gehouden. Eén van de 105 kandidaten was de Nederlander Bart Braafhart. Bart kwam in aanmerking voor deze eervolle titel vanwege zijn inspanningen voor de toeristenbranche in het oostelijk deel van Fins Lapland. De spanning onder de kandidaten en onder de bevolking van het dorpje Salla was groot.
Begin januari 2003 werd de uitslag bekend. Laplander van het jaar 2002 (Vuoden lappilainen 2002) werd een Nederlander! Van de 1087 stemmen haalde Bart er 311 binnen, waarvan 100 per email uit Nederland. Tweede werd de historicus Niilo Tervo uit Pello. Vijfde werd de minister van buitenlandse handelsbetrekkingen, toerisme en industrie Jari Vilén, die de titel in 2001 te beurt was gevallen. Uit handen van hoofdredacteur Heikki Tuomi-Nikula van het dagblad Lapin Kansa (Volk van Lapland) ontving een trotse Bart Braafhart de oorkonde van Laplander van het jaar 2002.In Salla ontmoeten we een glunderende Bart. Enthousiast vertelt hij hoe na de verkiezing de telefoon roodgloeiend stond. Verzoeken om interviews van dagbladen uit binnen- en buitenland. Radio- en televisie-interviews. Het was een hectische tijd. Alle belangstelling heeft zijn enthousiasme niet kunnen temperen. Lapland is weer op de kaart gezet en “zijn” geliefde Salla in het bijzonder.
Rotterdamse Bart was leraar op een basisschool in Hoogvliet. Tijdens een vakantie in 1976 werd hij voor het eerst door het Scandinaviëvirus besmet. Het werd uiteindelijk Finland, met name Salla, dat hem telkens weer naar het Noorden deed trekken. Na vele vakanties aldaar hakte hij in 1999 definitief de knoop door, zegde zijn baan in Nederland op en vertrok naar Lapland.
Toen zijn banksaldo een gevaarlijk dieptepunt begon te bereiken was ook de redding nabij. Hij kreeg een baan in de PR en Marketing, werd bevorderd tot Coördinator Toerisme Noord Oost Finland en ijverde o.a. voor het grensovergangsproject met Rusland. Dit doel werd in september 2002 bereikt toen de grensovergang bij Salla officieel werd geopend.
Lyrisch wordt Bart als hij begint over de bijzondere natuurverschijnselen van Lapland. “Het leven in Lapland betekent voor mij een blijvend avontuur. Je ziet dagelijks natuurwonderen voor je ogen voltrekken. Neem het noorderlicht, draaiende gekleurde kolken die ’s winters plotseling in de lucht verschijnen en waarbij elk sprankje licht in de sneeuw wordt weerkaatst”, zegt hij in een interview met de Reiskrant van de Telegraaf.
Inmiddels is Bart weer met beide benen op Lapse bodem teruggekeerd. De dagelijkse werkzaamheden worden weer hervat. Via zijn contacten in de reiswereld probeert hij het toerisme in Oost-Lapland een stevige impuls te geven. De werkgelegenheid plukt daar de vruchten van in een gebied waar leegloop de trieste werkelijkheid is.
Courtesy: http://www.rondreisdoorlapland.nl/laplander.html
http://www.kiwisgraphics.com
Matkalle Bart Braafhart kanssa
Saimme Bartilta keskiviikkoiltana tekstiviestin, jossa hän kysyi, lähtisimmekö hänen kanssaan seuraavana päivänä kävelylle Oulangan kansallispuiston kanjonille. Hän on asunut täällä jo 10 vuotta, mutta ei ollut vielä koskaan käynyt kanjonilla, joka on yksi Oulangan kansallispuiston upeimmista kohteista. Bart kertoi, että reitti kulkisi kanjonin vartta pitkin.
Ensin meidän piti ajaa Kuusamon suuntaan. Matkalla Kuusamoon ylitimme napapiirin. Kun olimme perillä kansallispuistossa, Bart otti kylmälaukustaan
Reitin puolivälissä oli laavu, jossa sytytimme nuotion ja nautimme eväistämme: makkaroista, juustosta ja sämpylöistä.
Huomenna lähdemme Kuopioon, jossa aiomme telttailla kaksi päivää.
Courtesy: https://h2infinland.blogspot.com/2009/07/met-bart-braafhart-op-stap.html
Harmen en Heleen Jorritsma
Met Bart Braafhart op stap
We kregen van Bart woensdagavond een sms-je of we de volgende dag met hem mee wilden gaan om een stuk langs de Canyon van het Oulanka park te wandelen. Hij woont hier al 10 jaar maar had dat stuk nog nooit gewandeld terwijl dit één van de mooiste stukken uit het Nationale Park Oulanka was. De tocht zou langs de diepe canyon-achtige vallei gaan van de rivier Oulankajoki welke in de Witte Zee uitmondt. Natuurlijk wilden wij wel mee.
Zo zijn wij donderdag om 12.00 uur richting het Rendierpark gegaan om daar Bart op te halen die had nl. eerst een informatiebijeenkomst gehad. Bart geeft informatie aan toeristen, die naar Salla komen. Hierbij laat hij een prachtige PowerPoint presentatie zien van de omgeving deze heeft hij zelf gemaakt en geeft hij informatie over wat voor activiteiten er allemaal vanuit het rendierpark wordt georganiseerd en wat er in omstreken van Salla te bezichtigen is.
Eerst moesten we richting Kuusamo rijden waarbij wij weer over de poolcirkel gingen. In het park aangekomen kwam er uit de koelbox van Bart het één en ander voor de inwendige mens trouwens niet alleen aan ons had hij gedacht maar had zelfs voor Kyla wat gekocht. Bedankt Bart dat was echt super! We hebben een hele mooie wandeling gemaakt en kwamen erachter dat Bart zijn grootste hobby foto’s maken is. Werkelijk alles wat hij tegen kwam werd op de gevoelig plaat vast gelegd. Dit gaf ook voor ons een andere dimensie aan de wandeling sommige mossen werden nl. microscoopisch op de foto gezet waardoor ze er geweldig mooi uitzagen. Ja en met zo’n geweldige fotograaf erbij zijn er van ons ook hele mooie plaatjes geschoten
Halverwege de tocht was er een open vuurplaats waarbij de meegenomen worstjes, kaas en broodjes genuttigd werden wel moest er eerst een vuurtje gemaakt worden.
Daarna vervolgden we onze tocht en kwamen we bij de enorme rotsen waardoor de rivier in een stroomversnelling liep. Prachtig natuurgeweld en natuurlijk werden er veel foto’s gemaakt. Hierna kwamen we nog langs een houten hangbrug die over de rivier hing. Al met al een fantastische wandeling we kwamen moe maar voldaan om 17.00 uur terug bij de auto. We hebben deze dag op een passende wijze afgesloten met een hapje en een drankje en kregen we ook nog eens de mooie foto’s van Bart mee op onze usbstick. Dit is ons laatste berichtje uit Salla en zeggen we dus op zijn Fins TERVETULOA TOISTEKKIN (welkom opnieuw) in Salla, misschien tot februari. Morgen vertrekken we naar Kuopio hier willen we 2 dagen blijven om vervolgens nog eenmaal onze tent op te zetten.
Courtesy: https://h2infinland.blogspot.com/2009/07/met-bart-braafhart-op-stap.html
Harmen en Heleen Jorritsma
Bart Braafhart muistoissamme
Memoriam
Rotterdam, 13. huhtikuuta 1957 – Salla, 12. helmikuuta 2019
”Barend (Bart) Braafhart huomasi, että elämässä tapahtuu joskus odottamattomia käänteitä. Bart syntyi Rotterdamissa vuonna 1957 ja vietti siellä lapsuutensa. Valmistuttuaan opettajaksi Bart palasi Rotterdamiin suorittamaan asevelvollisuutensa. Tämän jälkeen Bart siirtyi opettajaksi. Koska Bartilla ei ollut omaa perhettä, Bart pystyi keskittymään opettamiseen monen vuoden ajan yhteensä 17:ssä eri alakoulussa Rotterdamin-seudulla.
Bart huomasi jo nuorena, että matkustaminen ja uusien asioiden löytäminen oli hänellä veressä. Pohjoinen veti häntä puoleensa, ja 19-vuotias Bart lähtikin veljensä kanssa vuonna 1976 seikkailulle Skandinaviaan käydäkseen vierailulla veljensä entisen koulukaverin luona.
Siitä lähtien Bart on ollut koukussa Skandinavian-matkailuun. Bartin vierailu Suomeen, ja erityisesti Sallaan, teki häneen suuren vaikutuksen: hän palasi lähes joka kesä nauttiakseen erityisesti Lapin ja Sallan aavoista maista. Hän nautti suuresti ihmisten ystävällisyydestä ja Lapin rauhasta.”
Näin alkaa henkilökuva, jonka kirjoitin Bartista vuonna 2006 haastattelun jälkeen. Henkilökuva on Alankomaalaisen yhdistyksen 70-vuotisjuhlateoksessa “Alankomaalaiset Suomessa”.
Bart saapui Sallaan kesällä 1999. Hän aloitti yksityisyrittäjänä: hän valokuvasi Sallan Poropuistoon tulevia turisteja ja syksyisin hän opetti kansalaisopistossa hollantia matkailualalla työskenteleville suomalaisille.
Bart teki ansioitunutta työtä: hän teki Sallan kunnalle suunnitelman matkailun edistämisestä. Lyhyessä ajassa Bart teki niin suuren vaikutuksen, että hänet valittiin vuonna 2002 “Hollannista tulleeksi vuoden lappilaiseksi”. Useat tiedotusvälineet kirjoittivat Bartin ansioista matkailun parissa sekä niiden merkityksestä Lapille. Bart rakasti luontokuvausta, ja revontulet olivat yksi hänen suosikkiaiheistaan.
Vuonna 2011 Bart perusti yrityksensä B.Art Collectionin.
Bart ansaitsi kannuksensa myös Alankomaalaisessa yhdistyksessä – vaikkakin pitkän välimatkan takaa. Bart liittyi yhdistyksen jäseneksi pian Suomeen saapumisensa jälkeen. Hän osallistui alusta alkaen aktiivisesti mm. yhdistyksen sääntöjen muokkaamiseen vuoden 2000 alkupuolella. Bart kirjoitti Noorderlichtiin vuodesta 2001 alkaen, ja myöhemmin hän kirjoitti säännöllisesti kolumneja Noorderlichtiin. Bart toi positiivisuutta ja huumoria yhdistyksen foorumin keskusteluihin.
En vielä tiennyt Bartin kuolemasta keskustellessani Rotterdamissa C&A-liikkeen myyjän kanssa 13. helmikuuta. Myyjä kertoi käyneensä Sallassa muutamaa viikkoa aiemmin, ja hän kertoi törmänneensä Bartiin, joka toimi Sallassa hänen oppaanaan. Myyjä oli hyvin vaikuttunut Bartin opastuksesta ja kertomuksista. Valitettavasti myyjän terveiset eivät koskaan ehtineet tavoittaa Bartia.
Arie Oudman,
Alankomaalaisen yhdistyksen entinen puheenjohtaja
In Memoriam Bart Braafhart
Memoriam
Rotterdam, 13 april 1957 – Salla, 12 februari 2019
”Dat een leven soms onvoorziene wendingen kan nemen heeft ook Barend (Bart) Braafhart ondervonden. Geboren in Rotterdam in 1957, heeft hij zijn jeugd daar doorgebracht, en heeft hij na zijn opleiding aan de Pedagogische Academie z’n militaire dienstplicht vervuld. Daarna rolde hij het onderwijs in. Als vrijgezel kon hij zich in de daarop volgende jaren volledig concentreren op het onderwijs aan in totaal een 17-tal basisscholen in de regio Rotterdam.
Dat het reizen en ontdekken hem in het bloed zat, ervoer hij in zijn ‘jeugd’. Het noorden trok hem en met zijn broer reisde hij als 19-jarige in 1976 op avontuur naar Scandinavië om een geëmigreerde oude schoolvriend van zijn broer op te zoeken.
Sinds die tijd is hij aan (het) reizen in Scandinavië verknocht geraakt.” en verder “Bart’s bezoek aan Finland, en met name aan Salla had hem dusdanig beïnvloed dat hij sindsdien, bijna jaarlijks, in de zomer terugkeerde om vooral van de Lapse uitgestrektheid bij Salla, met de vriendelijkheid van de mensen en de rust aldaar te genieten.”
Zo begint het portret dat ik na een interview in 2006 over hem heb geschreven. Dit portret is opgenomen in de 70 jarig jubileum boek van Nederlandse Vereniging in Finland “Nederlanders in Finland”.
Bart kwam medio 1999 naar Salla, Finland en begon voor zichzelf als fotograaf toeristen die het Rendierpark bezochten te portretteren, en in de donkere dagen in de herfst gaf hij op de volksuniversiteit Nederlands aan de Finnen die plaatselijk in het toerisme werkten. Hij maakte zich verdienstelijk door voor de gemeente een plan te maken hoe het toerisme bevorderd kon worden. In korte tijd heeft hij een dusdanige indruk gemaakt dat hij in 2002 als “Laplander uit Nederland” werd gekozen. Verschillende media hebben over zijn toeristisch werk geschreven en belang daarvan voor Lapland. Bart hield van natuurfotografie en een van zijn favoriete onderwerpen was het Noorderlicht.
Uiteindelijk is hij ook met zijn eigen bedrijfje B.Art Collection in 2011 begonnen.
Ook voor de Nederlandse Vereniging heeft hij – zij het op grote afstand – zijn sporen verdiend. Kort na aankomst in Finland is hij lid geworden en heeft vanaf het begin al actief geparticipeerd met o.a. het wijzigen van de statuten het begin van 2000 en in zijn bijdrages vanaf 2001 in het Noorderlicht en later als een regelmatige column schrijver. Ook op het forum van de vereniging maakte altijd een positieve draai aan de discussies en doorspekte het met humor.
Niet wetend van zijn overlijden sprak ik op 13 februari in Rotterdam in C&A met een verkoopster die net enkele weken eerder in Salla op vakantie was geweest en Bart was tegengekomen als gids. Zij was buitengewoon onder de indruk van zijn wijze van gidsen en zijn verhalen. Helaas heb ik dat, terug in Finland, niet meer aan Bart kunnen doorgeven.
Arie Oudman,
oud-voorzitter Nederlandse Vereniging in Finland.