Voor wie toevallig in de zomer in Helsinki was, had de mogelijkheid om tussen 4 juli en 7 juli een vijftigtal zeilschepen te bekijken. Er zijn natuurlijk altijd zeilschepen in Helsinki, en het zou in eerste instantie niets bijzonders zijn om wat zeilschepen van de kade te bekijken. Echter, deze zeilschepen doen mee aan een race over de Baltische zee, ook wel bekend als de Oostzee. Interessant is dat voor Letland, Litouwen en Polen de Oostzee beter bekend is als Baltische zee, want de zee ligt voor die landen niet aan de oostkant maar aan de westkant. Voor de West-Europeanen is het natuurlijk de Oostzee en de Finnen doen daar nu aan mee. Bij de race zijn dit jaar een 6-tal havens betrokken: Klaipeda in Litouwen, Tallinn in Estland, Turku en Helsinki in Finland, Mariehamn in Åland en Szczecin in Polen. De volgorde van het aandoen van de havensteden is mij onbekend en ik beperk mij tot het bezoek aan Helsinki. Zoals op het kaartje te zien is, liggen de schepen afgemeerd langs de Pohjoisranta, aan beide zijden van Katajanokka en langs de Eteläranta, dus in het centrum van Helsinki. De laatste keer dat Helsinki aangedaan werd, was in 2013.

Naast professionele zeilers doen ook veel jongeren mee die aangemonsterd worden om bekend te raken met het zeilen, het maritiem leven en nieuwe mensen te leren kennen. Het bezoek aan Helsinki is van donderdag tot zondag, dus zeer aantrekkelijk om te gaan kijken tijdens het weekend en meedoen aan de ‘fun’ activiteiten in het Katajanokka-park en andere locaties, die door de stad Helsinki en partners worden georganiseerd. Naast de leuke dingen worden ook serieuze zaken onder de aandacht gebracht, zoals de bedreigingen van het zeeleven door lozingen en andere activiteiten. Getuige daarvan is de ‘vreemde vogel’ tussen de zeilschepen: het Finse onderzoeksschip Aranda. Niet alle schepen laten bezoekers aan boord komen en zijn daarom alleen van de kade te zien. De grote klassieke zeilschepen organiseren wel een rondleiding en trekken grote groepen bezoekers, waardoor dus lange rijen staan te wachten om eindelijk aan boord te kunnen komen, zoals de vlak bij de Aranda gelegen Guayas uit Ecuador. Wij zoeken een iets kortere rij en gaan aan boord van de Aranda en laten ons voorlichten over allerlei onderzoeken en metingen van waterkwaliteit, geluidshinder onder water en het effect op het onderwaterleven en meer interessante zaken.

Nu natuurlijk de vraag wat heeft de Tall Ships Race te maken met het Noorderlicht, waarin het gaat over relaties tussen Finland en Nederland en Nederlanders in Finland. Er is een trainingsschip uit Den Helder die meedoet aan de race. De Zr.Ms. Urania is een zeilend trainingschip van de Koninklijke Marine. Het huidige opleidingschip is de 6^e versie en vaart sinds 2004. Het is van de Kits (Ketch)-type. De naam Urania komt van de muze van de sterrenkunde en is hier passend vanwege navigatie op de sterren. De crew – ik voorkom de discussie over bemanning of bemensing – bestaat uit personen van de marine, luchtmacht en landmacht. Dit is temeer interessant omdat er nu sprake is van het beleid om meer samenwerking tussen de drie legereenheden in de huidige dreigende situatie vanuit het oosten, zoals onlangs is uitgedrukt.

Op vrijdagmiddag 5 juli zijn wij in het centrum en maken we de crewparade mee. Eerst is er een fotosessie van alle deelnemers op de trappen voor de Domkerk van Helsinki, waar de crew van de Urania zich duidelijk presenteert met een groot spandoek.

Een uitzonderlijke presentatie is door de bemanning van het Ecuadoriaanse zeilschip, die in passend tenue en met muziek van zich laat horen.

Vervolgens is er een parade van het senaatsplein via Unioninkatu, Aleksanterinkatu en Simonkatu naar het Lasipalatsi-plein, voorafgegaan door het militaire fanfarecorps. Ik schenk natuurlijk extra aandacht aan de Nederlandse crew, waar ik overigens  ook kennis mee heb gemaakt.

Het vertrek van de zeilschepen op zondag ging niet helemaal zoals gepland heb ik begrepen. Door een stormachtige wind uit een verkeerde richting kon men niet zeilend Helsinki verlaten. Hopelijk werd het niet een misselijk makende reis naar Tallinn, en heeft men een leuke herinnering aan Helsinki overgehouden. Er hing al een dreigende lucht boven Helsinki!

Hoe is het uiteindelijk afgelopen? Ik begreep dat de Urania in de race uiteindelijk op de 15 plaats kwam.

Referenties:

Internationale organisaties: https://sailtraininginternational.org

Helsinki Event: https://tallshipsraceshelsinki2024.fi

Zr.Ms. Urania: https://www.defensie.nl/organisatie/marine/eenheden/schepen/zr-ms-urania

Tall Ships Races: https://nl.m.wikipedia.org/wiki/Tall_Ships%27_Races

Arie Oudman

Piraten in Kristiinastad

Eind van de zomervakantie verzamelden 40 Nederlanders of Nederlandssprekenden zich in het pittoreske plaatsje Kristiinastad, aan de zuidwestkust van Finland. De helft was tussen de 8 maanden en de 18 jaar en de andere helft volwassenen. Een enorm gezellige club mensen bij elkaar!

Na een korte kennismaking – een hoop vertrouwde gezichten – heeft de jeugd het smokkelspel gespeeld om puzzelstukjes te verzamelen voor de schatkaart van de volgende dag.

Op zaterdag vond iedereen hiermee met zijn of haar team zijn weg in Kristiinastad langs allerlei posten: je kon je kunsten vertonen als geblinddoekte visser, bij de laatste molen van de stad kon je wat drinken en wat lekkers eten, aan de waterpomp werd gehoosd, er moesten piraten geschoren worden, noem maar op …Op een van de posten schreven de vier teams een refrein van het kamplied, dat uiteindelijk bij de grillplek is gezongen.

Luister naar het geluidsfragment en lees mee met het resultaat van de vier teams. Geniet tenslotte mee van de mooie plaatjes die dit weekend heeft opgeleverd en lees dan verder hoe dit afliep.

Piraten – Bas Fortgens

Melodie: Piraten – Bas Fortgens

Call and respons

Licht het anker, pak de touwen (een piraat)

Licht het anker, pak de touwen (alle piraten)

Draai de zeilen in de wind (een piraat)

Draai de zeilen in de wind (alle piraten)

Niets zal ons nog tegenhouwen (een piraat)

Niets zal ons nog tegenhouwen (alle piraten)

Ja, het avontuur begint (een piraat)

Ja, het avontuur begint (alle piraten)

Refrein

Piraten, piraten, piraten dat zijn wij

We varen over elke zee, ga je met ons mee?

Piraten, piraten, piraten zij aan zij

Ben je stoer en echt nooit bang, kom er dan snel bij

We zoeken naar de grote schat, piraten ik en jij

Refrein NViF 1

Piraten, piraten, we zijn sportief en blij

Weerwolven elke nacht, dat vinden wij heel fijn

Piraten, piraten, we voelen ons heel vrij

Groot of klein, het maakt niet uit als we samen zijn

We lopen door de grote stad, de jonge God erbij

Refrein NViF 2

We lopen, we lopen, we lopen onder de zon

We lopen over elke stoep, loop je met ons mee?

We lopen, we lopen, we lopen naar de post

Bern je ‘t lopen nog niet zat, we lopen door Kristiinastad

We lopen van plek naar plek, dat is te gek

Refrein NViF 3

Gaten, gaten, gaten schieten wij

We laten je schip zinken, waarop wij drinken

Gaten, gaten, gaten aan elke zij

Vrees voor ons en wees ook bang, we hebben je in de tang

We maken jullie het leven zuur, piraten groot en klein

Refrein NViF 4

Zingen, zingen, zingen dat doen wij

We varen op elke zee, drink rum met ons mee

Broeders, broeders, broeders zij aan zij

Ben je leuk en echt nooit moe, kom dan naar het kamp toe

We zoeken naar de weerwolven, Nederlander jij en ik

Na de postentocht door het plaatsje vonden we de schat van kapitein Ingelskagg in het Maritiem Museum. Daar werden we in het Nederlands geweldig enthousiast begeleid door Pekka Linna en in het Engels door Staffen Martikainen.

‘s Avonds konden we gelukkig na een paar fikse regenbuien toch barbecueën bij de grillplek en genieten van de salades en alle lekkers dat met vereende krachten was voorbereid. De sauna aan de kust maakte de dag helemaal af. Op zondagochtend hebben de kinderen zich vastgebeten in de quizvragen, terwijl de volwassenen het boeltje weer verzamelden om uit te spreiden over allerlei delen van Finland.

Met een luid ‘Heb je even voor mij’ dat over de camping werd geschald, werd er uitbundig afscheid genomen.

We verheugen ons alweer op de volgende zomer!

Suzanne van der Linden-Kleikers

1) Wanneer ben je met je bedrijf begonnen en wat doe je precies?

In 2007 ben ik helemaal voor mezelf begonnen met Visual Brand, waarmee we merken en producten in beeld zichtbaar maken. Daarvoor heb ik bij een filmproductiebedrijf gewerkt, waarbij ik merkte dat de zakelijke markt interessant was, en zij daar niet zoveel mee deden. We doen vooral aan marketing via beeld, video en animatie. Ik heb ook zo’n 10 jaar parttime lesgegeven op Avance, een hogeschool in Breda. Dat was een tijdje nadat ik daar zelf een hbo-studie had afgerond. Ik gaf les aan studenten die werkten en daarnaast een hbo-opleiding volgden, vooral commerciële economie en online marketing, maar ook bedrijfskunde. Iedereen kan tegenwoordig een film maken, maar een boodschap overbrengen is wat anders. Dat is mijn kracht denk ik, iets complex op een simpele manier uitleggen.

2) Wat doe je nu vooral na je verhuizing naar Finland?

Ik heb mijn bedrijf in Nederland nog, maar dat is wel op een lager pitje. Ik heb nu een fulltime baan bij Telus International, dus daar gaat mijn meeste tijd naartoe. We houden ons bezig met data voor AI. Ik heb mijn huis in Nederland verkocht en verhuur nu een vakantiehuis in Himos, een ski-oord bij Jämsä. In de zomer worden er ook festivals gegeven, dus dan is het er bijna nog drukker dan in de winter.

3) Wat vind je van het ondernemersklimaat in Finland?

Er zijn wel plussen en minnen in vergelijking met Nederland, ik vind dat je in het algemeen hier meer zelf moet regelen. Je zit hier vaak met huizen in een community, dat is in Nederland ondenkbaar. De regels zijn ook anders. Het vakantiehuis regelen ging daarentegen eigenlijk wel soepel, en de banken zijn hier ook sneller. In Nederland werken ze met allerlei tussenpersonen, wat vaak tijd kost, maar hier krijg je gewoon gelijk een persoonlijk gesprek en kun je ook een beetje onderhandelen.

4) In hoeverre denk je dat je Nederlanderschap helpt of niet helpt bij je activiteiten?

Ik doe zaken in de EU, maar de meeste klanten zitten in Nederland. Die blijf ik bedienen zoals ik nu doe, en via die kanalen verricht ik ook werk in Duitsland, België en Engeland. Ik liep hier wel tegen taaldrempels aan bij het contact zoeken met andere bedrijven, toen ik ging kijken of er mogelijkheden waren om mijn zakelijke activiteiten te continueren. Van Finnen hoor je vaak niks terug, het moet echt via-via gaan.

5) Wat zijn je plannen voor de toekomst?

Ik heb wel plannen. We hebben een huis gekocht, als het goed is krijgen we over 2-3 weken de sleutel. Het is vlakbij in Olari, waar we nu zitten. We hebben momenteel een flat, maar straks gelukkig meer ruimte. Ik ben wel aan het kijken of iets meer in mijn straatje ligt dan ik nu doe, ik hou niet van stilzitten. Ik heb niet veel energie meer gestoken in wat ik in Nederland heb opgezet met het bedrijf, maar ik merk wel dat het makkelijk is om dingen weer op te pakken. De drive is er nog wel om weer iets nieuws te beginnen, maar of dat in dezelfde tak van sport is, weet ik nog niet. Het kan ook coaching zijn of training geven, daar ben ik ook in geïnteresseerd.

Website: www.visualbrand.nl

Woon je met je gezin in Finland, of ben je van plan om naar Finland te vertrekken? En vind je het belangrijk dat je kind(eren) de Nederlandse taal onderhouden of het juist gaan leren? De Wereldschool verzorgt peuter-, basis en voortgezet onderwijs in het buitenland en onder andere ook in Finland. Of je nu tijdelijk in Finland verblijft voor werk, avontuur of andere persoonlijke redenen, de Wereldschool zorgt ervoor dat je kinderen toegang hebben tot kwalitatief Nederlands onderwijs. Zo blijven je kinderen thuis in de Nederlandse taal én voorkom je achterstand in het Nederlands onderwijs.

Wat biedt de Wereldschool aan?

De Wereldschool biedt Nederlandse lespakketten aan voor kinderen van 2,5 tot en met 18 jaar. De lessen worden afgestemd op de leerbehoefte van je kind. Je kunt kiezen uit basis- als voortgezet onderwijsprogramma’s. Er kan een enkel vak gevolgd worden, of een volledig lesprogramma met alle schoolvakken. Wij zorgen ervoor dat je kind zonder problemen eventueel kan terugkeren naar het Nederlandse schoolsysteem. Dit doen we door erkende en gecertificeerde lessen aan te bieden die voldoen aan de Nederlandse onderwijseisen.

Waarom is het bijhouden van het Nederlands belangrijk?

Het bijhouden van de moedertaal, Nederlands, is essentieel voor kinderen die in het buitenland wonen. Ook voor anderstalige kinderen van wie het Nederlands niet de moedertaal is, hebben we een speciaal taalprogramma. Het helpt om de verbinding met hun culturele achtergrond te behouden, en vergemakkelijkt ook een eventuele terugkeer naar het Nederlandse schoolsysteem. Hierdoor blijven de opties voor in de toekomst open. Goed ontwikkelde taalvaardigheden in de moedertaal vormen bovendien een stevige basis voor het leren van andere talen en vakken. Ook houdt je kind makkelijker contact met Nederlandse familie en vrienden.

Peuterpakket op afstand

Je kind voorbereiden op de instroom naar groep 1? Of spelenderwijs aan de slag te gaan met de Nederlandse taal? Op jonge leeftijd een taal leren is erg waardevol en een goed begin helpt enorm. Kinderen kunnen snel een nieuwe taal oppikken. Als je kind al jong het Nederlands leert, heeft hij of zij daar later veel profijt van. Ons online peuteronderwijs helpt je om je kind op een gestructureerde manier het Nederlands te leren of bij te houden.

Basisonderwijs op afstand

Binnen ons basisonderwijs is het mogelijk om te kiezen voor een enkel los vak, zoals het Nederlands, een aantal losse vakken of het volledige Nederlandse basisonderwijs. Er is keuze uit diverse schoolvakken. Denk hierbij aan begrijpend lezen, schrijven of geschiedenis. Bij de Wereldschool volgt ieder kind 1-op-1 lessen waarbij het niveau en leertempo van je kind centraal staat.

Voortgezet onderwijs op afstand

Wil je één vak of meerdere vakken in het Nederlands volgen op middelbare schoolniveau? Wil je dat je kind een Nederlands diploma behaald in het buitenland? De Wereldschool biedt een ruim lesaanbod in het voortgezet onderwijs op afstand en leidt je kind op tot aan het staatsexamen vmbo-tl, havo of vwo.

Wat als je kind weinig tot geen Nederlands spreekt?

Misschien zijn je kinderen in Finland geboren en ben jij de enige die thuis Nederlands spreekt. Of misschien zijn ze het in de loop der jaren verleerd. Voor kinderen die weinig tot geen Nederlands spreken, hebben wij een speciaal programma: Nederlands als tweede taal (NT2). Hiermee leren we je kind(eren) de basis van het Nederlands, zoals spreken, lezen en schrijven.

Voorbereidende taaltrainingen voor vertrek

Het belangrijkste advies wanneer jij met je kind(eren) naar Finland verhuist, is om in Nederland je kind(eren) al te beginnen met een korte taalcursus Fins. Zo kan hij of zij in ieder geval de basis van de nieuwe taal onder de knie krijgen en zich verstaanbaar maken in de nieuwe omgeving. De Wereldschool heeft een samenwerking met een taleninstituut die dit verzorgt.

Kies voor onderwijs bij de Wereldschool

Heb je interesse en wil je dat je kind de taal goed bijhoudt? Zoek je ondersteuning om de taal op het juiste niveau mee te geven zodat ze binding houden met Nederland? Iedere situatie is uniek. Ben je op zoek naar een passend advies voor je kind(eren)? Vraag direct een gratis adviesgesprek aan en verzeker jouw kind van goed onderwijs!

Op 11 augustus was het dan eindelijk zover, en kon de fietstocht die eerst stond gepland op 9 juni eindelijk van start gaan. Wat stond er op het programma? Een rondje Tuusulanjärvi met een afstand van zo’n 24 kilometer. Er werd verzameld bij station Järvenpää, maar voordat het zo ver was, moesten er nog allerlei dingen worden afgesproken over de tocht daarnaartoe. Verschillende geoefende fietsers uit Espoo en Helsinki besloten om de trein te laten staan en naar het beginpunt te fietsen. Uiteindelijk werd er besloten om in twee groepjes te gaan, waarbij we elkaar zo’n beetje halverwege ontmoetten bij Aktia Areena. Gelijk ook een prima plek om even te pauzeren bij de plaatselijke snackbar.

Vanaf daar gingen we met z’n zessen verder, maar toen alles op rolletjes leek te verlopen en ook het weer meezat, sloeg het noodlot toe. Een kleine accu in de derailleur van de fiets van René, bedoeld voor draadloos schakelen, was leeg. Normaal gesproken hoef je zo’n element maar een keer per jaar op te laden, dus hoe dat kon gebeuren, bleef enigszins een raadsel. Hartstikke mooi de nieuwe techniek van fietsen van tegenwoordig, maar net als bij een Tesla zorgt het bij problemen vaak wel voor wat complicaties. Rob Verbeek, in het dagelijks leven AI-specialist, wierp zich op als probleemoplosser. Maar dat viel nog niet mee. Het was lastig om de versnelling handmatig in een lagere stand te zetten en natuurlijk had René net niet het benodigde kabeltje mee. Afijn, zijn vrouw moest uiteindelijk redding brengen, dus terwijl wij doorfietsten naar station Järvenpää om niet te laat op het afgesproken vertrekpunt aan te komen, bracht zij in allerijl het laadkabeltje. Het mocht de pret niet drukken, en we waren nog op tijd ook.

En toen waren we met z’n tienen. We besloten eerst voor een bakje koffie te gaan bij het plaatselijke winkelcentrum, aangeboden door de vereniging in de persoon van Willemijn. Mark Potze, een Nederlandse local, had ondertussen een bericht gestuurd met de vraag of het leuk was als hij even meefietste. Maar daar bleef het niet bij, want bij gebrek aan een gids wierp hij zich bekwaam op deze taak, en dat nog wel op een heuse professionele triatlonfiets mét zijn twee zoontjes in een karretje erachter gekoppeld. Die zaten heerlijk, maar Mark moest ze wel een ijsje beloven voordat ze meewilden.

De tocht, met wat culturele bezienswaardigheden onderweg, was eigenlijk heel snel voltooid. De stops bestonden onder andere uit de mökki waar de schrijver Aleksis Kivi (1834-1872) is overleden en het huis Ainola, waar de nu (wereld)beroemde componist Jean Sibelius (1865-1957) en zijn vrouw Aino woonden. Ze liggen er nu ook begraven (zie afbeelding hier rechtsonder). Het ligt in de wijk Lepola in Järvenpää, langs de oever van Tuusulanjärvi. Het gebouw, ontworpen door architect Lars Sonck, werd voltooid in 1904 en maakte deel uit van de plaatselijke kunstenaarsgemeenschap.

Verdere mankementen bleven ons tijdens de tocht gelukkig bespaard, maar het tempo was niet van belang en gepraat werd er des te meer. Na afloop belandden we op een terras aan het meer, op een steenworp afstand van het station. Het is zoals altijd een wat ludiek gezicht, en een bekend fenomeen voor mensen die weleens de maandelijkse borrels in Helsinki bezoeken. De altijd wat luidruchtige Nederlanders met verder onopvallende, timide terrasgasten, die af en toe wat vervreemde blikken onze kant opsturen. Iedereen ging vervolgens hun eigen weg. Sommigen namen de trein terug, met nog een laatste korte etappe naar huis, anderen besloten terug te fietsen en in totaal meer dan 100 km af te leggen. Nederland Fietsland, daar deden wij deze dag zeker eer aan. Al was het dan in Finland.

Hieronder kun je de korte video bekijken die Jefunne Gimpel heeft gemaakt.