Jeugdactiviteit Nummer 3 op 7 februari – Skiën in Peuramaa

v.l.n.r.: Sabine met Thomas, Roland, Reino, Anniek, Rudy, Eveliina en Alexandra

v.l.n.r. achter: Geert, Debby, Ronald, Christiaan, Aaron, Diana, Roland en Reino / v.l.n.r. voor: Thomas, Sabine, Riitta, Nelli en Noora

De derde jeugdactiviteit moesten wij op het laatste moment afzeggen, omdat we in quarantaine moesten. We probeerden ons dan ook nog niet te veel te verheugen op de tweede activiteit, want misschien ging die ook niet door. Toen het zondag 7 februari was, waren we blij toen we in de auto zaten. De activiteit begon om kwart voor één. Skiën bij Peuramaa in Kirkkonummi. Tijdens de rit was ik een beetje zenuwachtig over hoe de dag zou verlopen. Wij kwamen er iets te vroeg, dus keken wij een beetje rond om te zien of iemand er al was. Ik zag een jongen van mijn onderwaterrugby, dat was grappig.

Nadat iedereen was aangekomen deden we een voorstelrondje, om elkaars namen te leren kennen. Er waren veel mensen die ik niet kende, de enige twee bekenden waren Christiaan en Ronald. Er waren verder Riitta met haar twee dochters Nelli en Noora, Rudy, Geert met zijn vrouw Sabine en zoontje Thomas, de zusjes Eveliina en Alexandra met hun vader Guido, Reino en zijn vader Roland. Oké en dan mijn moeder Debby en zusje Diana. Guido ging de skipassen kopen en de skiërs gingen hun spullen lenen. Met zijn elven gingen we skiën. Riitta ging langlaufen.

In het begin gingen wij allemaal drie keer naar beneden op een makkelijkere piste. Daarna gingen wij een paar keer naar beneden op al de moeilijke pistes. Het was best wel druk bij Peuramaa, dus het duurde dan ook wel elke keer een tijdje om weer met de lift naar boven te gaan. Ik skiede samen met Christiaan, Reino, Ronald en Geert. Zij moesten meestal op mij wachten, omdat ik nog erg nieuw ben met snowboarden en soms viel.

Toen we halverwege door de pistes waren, hielden we een pauze. We zaten met elkaar bij een vuurtje buiten. Daar aten we worstjes met door Roland meegebrachte mosterd en dronken warme chocolademelk.

v.l.n.r. Diana, Eveliina, Alexandra, Rudy, Geert, Ronald, Roland, Reino, Aaron en Christiaan

Vervolgens skiede wij op alle pistes. Het vaakst namen wij een piste die door het bos ging. Die vond ikzelf het leukst. Toen het donker begon te worden kwam er een einde aan het evenement. Vijf uur zijn we in Peuramaa geweest. Bedankt en tot de volgende keer.

Aaron

Ik keek er heel veel naar uit, het duurde ons wel zeker vijftig minuten om ernaartoe te rijden. Eerst wachtten wij ongeveer tien minuten totdat iedereen er was en dan konden we pas de tickets kopen. Ik verveelde me heel erg toen we ernaartoe gingen, maar het werd wel heel erg leuk na een uurtje.

Eerst gingen wij samen naar de makkelijke baan, het was nog steeds te moeilijk, dus ik ging samen met Ronald naar de kinderbaan. Ronald gaf mij wat tips om beter te worden. De anderen gingen al naar de moeilijkere banen, maar ik bleef nog alleen op de kinderbaan nadat Ronald met de anderen meeging. Ik was het al heel snel zat om het alleen te doen, dus ik stopte en ging samen met mijn moeder en Roland naar de anderen zoeken.

Ik vond snowboarden te moeilijk dus ik veranderde naar skiën, dat was een best wel goed idee. Wel gelijk nadat ik naar skiën was veranderd, gingen we worstjes eten en wat drinken. Daarna gingen we met zijn allen naar de moeilijkere banen. Het was zo moeilijk dat Reino mij helemaal tot aan het einde bleef helpen. Ik heb het ontzettend leuk gehad.

Diana

De hele gang komt de piste door het bos af. Eveliina en Diana zijn vooraan te herkennen.


Voorwoord maart 2021

Opgewekt blijven

Sinds de vorige editie van het Noorderlicht blijft het gespreksonderwerp onverminderd hetzelfde. Niet bij de pakken neer gaan zitten, maar proberen er wat van te maken met wat wel mogelijk is.

In januari was er voor de nieuwjaarsborrel een online quiz. Voor wie er niet bij hebben kunnen zijn, staan de vragen in een parallel artikel in dit Noorderlicht en de antwoorden onderaan dit stukje. Onder meer vraag 36 gaf voer voor interessante discussies. Zie hiervoor ook https://en.wikipedia.org/wiki/Villa_Kleineh. Er zijn ook een aantal bonusvragen toegevoegd, die te lang waren voor het quiz-format genaamd kahoot.

In februari waren we in de gelukkige situatie dat we nog wel buiten iets konden organiseren en dat we ook in het zuiden deze keer een mooi sneeuwlandschap hadden. Voor de kinderen werd derhalve een ski-dag georganiseerd. De ski-dag was erg leuk, vonden de kinderen. We gaan zeker door met meer activiteiten voor onze jeugd op te zetten, om ook hen nog afleiding te kunnen bieden naast het “thuis-op-school-te-moeten-zitten”.

Eind deze maand, d.d. 28 maart vanaf 15.00 uur, hebben we onze ALV. We zijn verheugd dat we drie nieuwe enthousiaste nieuwe kandidaten voor het bestuur hebben gevonden, te weten Sabine Van Roten als vicevoorzitter, Meri Erkkilä als penningmeester en Ata Bos als coördinator voor onze Nederlandse mkb’ers in Finland. We vertrouwen op jullie instemming op de komende ALV. Tevens zijn we Suzanne Buurman, Sanne Peltosaari en Bas Nieuwenhuis zeer dankbaar voor hun tijd en inzet in het bestuur voor onze verening. Ze zullen nu een stapje terug doen.

Deze maand is ook Finland weer in lockdown, dus ook de ALV en de bijbehorende activiteit kunnen niet anders dan online gehouden worden. We hebben voor deze speciale situatie 2 bekende auteurs gevonden in Nederland, die bereid zijn een boekpresentatie te geven (enigszins vergelijkbaar met de boekpresentaties “boek van de maand” destijds in De Wereld Draait Door). Onze eregasten zijn:

  • Pauline Terreehorst met haar nieuwste boek, non-fictie: “Het geheim van de Gucci-koffer”, zie ook:

https://www.paulineterreehorst.nl/ en https://nl.wikipedia.org/wiki/Pauline_Terreehorst;

  • Christiaan Alberdingk Thijm met zijn nieuwste boek, fictie: “De familie Wachtman”, zie ook:

https://www.bureaubrandeis.com/medewerker/christiaan-alberdingk-thijm/ en https://nl.wikipedia.org/wiki/Christiaan_Alberdingk_Thijm )

Ook zullen we met Watze de Wolf onze eigen NViF-bibliotheek presenteren en uitleggen hoe je vanuit Finland boeken en e-books uit Nederland kunt bestellen bij de boekhandel Broese te Utrecht (https://www.broese.nl/contact/).

Later deze lente is het ook weer tijd voor Koningsdag. Vorig jaar kon deze geen doorgang vinden. Dit jaar gaat het sowieso wel door. Geïnitieerd door Aline Hubregtse uit Oulu en in samenwerking met de Nederlandse ambassade gaan we een Koningsdagconcert organiseren, ook weer online, maar in afwachting van de restricties gaan we ook proberen in kleinere groepen er een Koningsdagvieren van te maken. Onze ere-musicus is Jasper Koekoek, pianist, klavecimbelist en kamermusicus uit Nederland, woonachtig in Raahe, zo’n 70 km onder Oulu https://koekoekjasper.wordpress.com/. Voor deze gelegenheid is het de bedoeling dat de klavecimbel naar de Residentie gaat, alwaar het concert gegeven en opgenomen gaat worden.

Ondanks alle restricties blijven we proberen activiteiten en afwisseling aan te blijven bieden. Tot hopelijk binnenkort op een van de komende activiteiten.

Guido Nuijten

 

Antwoorden kahoot-quiz van de Nieuwjaarsborrel

1a         2d         3b         4b         5b         6d         7c

8c          9a        10d       11d       12b       13a       14c

15b       16a       17d       18d       19b       20a       21a

22c       23d       24b       25d       26a       27b       28d

29d       30c        31b       32b       33a       34b       35b

36a       37a       38b       39d       40c       41b       42c

43d       44c        45c       46d       47b


Maartnieuws Ambassade 2021

Tweede Kamerverkiezingen

Op 17 maart vonden de Tweede Kamerverkiezingen plaats. Ook voor Nederlanders in het buitenland was het mogelijk om te stemmen (mits van tevoren geregistreerd). Een groot aantal oranje enveloppen met daarin de stembiljetten werd opgestuurd aan, en afgegeven bij, de ambassade. De ambassade heeft alle stembiljetten opgestuurd naar Den Haag. Wilt u zich registreren als kiezer buiten Nederland om te kunnen stemmen bij de volgende verkiezingen? Meer informatie hierover vindt u op: https://www.nederlandwereldwijd.nl/wonen-werken/stemmen-vanuit-het-buitenland.

 

Afsprakensysteem geopend
Het online afsprakensysteem van de ambassade is geopend voor het reserveren van afspraken op diverse momenten gedurende de week. Mocht uw reisdocument inmiddels verlopen zijn, of binnenkort verlopen, dan heeft dat geen gevolgen voor de aanvraag van een nieuw document.

Reisadvies van/naar Nederland en Finland
De ambassade ontvangt nog steeds veel vragen over reizen van/naar Finland en de (on)mogelijkheden. We proberen iedereen zo goed mogelijk te voorzien van antwoorden. De situatie verandert voortdurend. Het is belangrijk te weten dat de ambassade niet de partij is die beslist of iemand wel of niet mag reizen en het land in kan/mag. De ambassade volgt de adviezen en instructies van de (lokale) overheden. Belangrijke bronnen hierbij zijn:

> De Finse grenswacht: https://www.raja.fi/en
> Nederlandse overheid: https://www.nederlandenu.nl/reizen-en-wonen/visa-voor-nederland/qas-voor-inreizen-in-nederland
> Finse overheid: https://valtioneuvosto.fi/en/information-on-coronavirus

 

Nederland wereldwijd: website en Facebookpagina

Woont u in het buitenland en weet u niet precies waar u moet zijn om zaken met de Nederlandse overheid te regelen? Nederlandwereldwijd.nl is het overheidsportaal voor burgers in het buitenland.

Via de Facebookpagina Nederland Wereldwijd op https://www.facebook.com/NederlandWereldwijd wordt informatie gedeeld over onderwerpen zoals bijvoorbeeld AOW en pensioen, DigiD, DUO (studiefinanciering en -schuld) en de Belastingdienst.

Mocht u vragen hebben, dan kunt u altijd contact opnemen met de medewerkers van het BZ-contactcenter. Zij staan 24 uur per dag, 7 dagen per week voor u klaar. Telefonisch: +31 247 247 247, via WhatsApp op het volgende nummer +316 8238 7796 of via het contactformulier.


Oproep namens Bureau Buitenland: reclasseringsvrijwilligers gezocht in Finland

Bureau Buitenland van Reclassering Nederland zoekt Nederlandstalige vrijwilligers die bereid zijn om regelmatig Nederlandse gedetineerden te bezoeken in de regio’s Kerava, Riihimäki, Jokela en Vantaa. Houdt u van vrijwilligerswerk dat uitdagend en boeiend is en u tevens een kijkje geeft in een heel andere wereld dan u gewend bent? Dan is deze oproep wellicht interessant voor u!

Wie zoeken wij?

  • u spreekt goed Nederlands en Fins;
  • u woont al langere tijd in Finland;
  • u bent op de hoogte van lokale gebruiken en opvattingen;
  • u bent geïnteresseerd in mensen;
  • u beschikt over goede sociale vaardigheden;
  • u heeft geduld en kunt goed luisteren.

Wat willen wij?

Zonder begeleiding is een nieuwe start in Nederland moeilijk en de kans op terugval groter. Daarom begint Bureau Buitenland tijdens de detentie met begeleiding. Bureau Buitenland wil zo bijdragen aan het vergroten van het zelfinzicht, de zelfredzaamheid en de re-integratie van Nederlandse gedetineerden in het buitenland.

 

Wie helpen ons daarbij?

Over de hele wereld beschikt het bureau momenteel over bijna 300 vrijwilligers in 61 landen. Een keer per 6 à 8 weken bezoeken zij Nederlandse gedetineerden. Dat gebeurt om het contact met deze gedetineerden te onderhouden en om reclasseringsbegeleiding vorm te geven.

Onze reclasseringsvrijwilligers zijn daarbij onmisbaar! Zij zijn ‘de uitgestoken handen, de oren en de ogen’ van Bureau Buitenland en onderhouden, namens het bureau, het contact met de gedetineerden.

Wat bieden wij?

  • interessant en nuttig werk op een plek waar u anders nooit zou komen;
  • u de mogelijkheid om iets te betekenen voor mensen die veel hebben meegemaakt;
  • verschillende activiteiten en trainingen ten bate van uw vrijwilligerswerk;
  • een vergoedingsregeling voor de kosten die u maakt;
  • coaching en ondersteuning door medewerkers van Bureau Buitenland

 

Meer weten?

Wilt u meer weten over de rol van de vrijwilliger? Kijk dan op onze website: https://www.reclassering.nl/…/burea…/vrijwilliger-worden. Bent u diegene die wij zoeken en durft u het aan? Neem dan contact op met Eva Scherer of Grainne Tumpane, regiocoördinatoren van Bureau Buitenland in Utrecht, tel. +31-888041090 of via e-mail: vrijwilligerbuitenland@reclassering.nl.

Hou vol, de lente komt eraan!
De ontwikkelingen rondom corona zullen helaas nog wel een tijd een rol spelen in ons leven. Op vele plekken in Finland is het nog volop winter. Op sommige plaatsen lijkt de lente soms al even om het hoekje te kijken. Blijf gezond, blijf bewegen, hou hoop en maak er het beste van! Om alvast in de sfeer te komen van de lente en tulpen, kunt u de video van de Keukenhof bekijken: https://www.youtube.com/watch?v=RMGBELjqFVA.

Blijf op de hoogte
Blijf op de hoogte van (corona) nieuws gerelateerd aan Nederland/Finland en volg onze Facebookpagina en/of Twitter. U leest er onder andere over activiteiten in Finland met een Nederlandse component op het gebied van cultuur, handel & innovatie en publieksdiplomatie.

Facebook: netherlandsembassyhelsinki
Twitter: @NLinFinland
Website: https://www.nederlandwereldwijd.nl/finland

 

Hartelijke groet van de ambassadeur en het gehele ambassadeteam.

 

 

 

 

 

Foto: medewerker van 24/7 BZ-contactcenter

 


Mkb’er in de spotlight: André Dekker

1) Wanneer ben je met je bedrijf in Finland begonnen en wat doe je precies?

Ik ben in 2009 begonnen, maar woon al sinds 1986 in Finland. Ik heb me vanaf het begin op pijnbestrijding toegelegd, alleen de manieren waarop ik dat nu doe, zijn uitgebreider. Ik begon met triggerpoints. Ik had zelf een probleem met pijn in een vinger. Dat duurde vele jaren en op een gegeven moment vond de dokter een geklemde zenuw in de vinger. Die is ook geopereerd. Toen had ik al ontdekt dat drukken op bepaalde triggerpoints de pijn onmiddellijk wegnam. Op een gegeven moment zag mijn vrouw een advertentie over een massageopleiding en daar ben ik toen naartoe gaan. Daarna zijn er veel andere technieken bijgekomen. Ik heb altijd vanuit huis gewerkt, maar van oorsprong ben ik ingenieur en als zodanig ook bij Nokia tot 2019 werkzaam geweest. Ik heb het masseren ernaast gedaan. Vanaf 2014 werkte ik bij Nokia parttime, zo’n 80%, aangezien ik in 2013 aan een opleiding ledenzetter begon, wat draait om het mobiliseren van gewrichten. Ik wil niet alleen door die spieren heen ploegen, maar ook dat mensen beter gaan bewegen. Ik kijk en voel vooral hoe alles in het lichaam beweegt en wat verbeterd kan worden. Door bewegingsbeperkingen op te heffen, verminder ik de pijn.

2) Zou je dit bedrijf of iets soortgelijks ook in Nederland begonnen zijn?

Dit had ik niet in Nederland gedaan. Toen ik informatie over die triggerpoints vond, waren die in Nederland al bekend, maar in Finland nog niet. Dus ik had in Finland wel iets toe te voegen, maar in Nederland niet.

3) Wat vind je van het ondernemersklimaat in Finland?

Dat ging allemaal heel makkelijk, om je als zzp’er hier in te schrijven. Ik doe alles zelf, ook de administratie, ik ben bovendien goed thuis met computers en ook de website heb ik zelf gemaakt.

4) In hoeverre denk je dat je Nederlanderschap helpt of niet helpt bij je activiteiten?

Ik ben mondeling vloeiend in Fins. Schriftelijk is veel moeilijker, ik kan geen enkele zin foutloos schrijven. Alle Finse teksten worden door mijn vrouw gecontroleerd. In het begin merk je toch dat mensen misschien liever naar een goed uitziende Finse dame gaan, in plaats van een oude heer uit Nederland. Je moet dus wel echt iets kunnen. Ik lees vloeiend Engels en Duits, wat betekent dat ik heel veel kennis opdoe in andere talen. Mijn boekenplank staat vol met boeken in die talen, die de meeste Finnen niet zullen hebben. Dat vind ik het grootste voordeel, omdat ik eerder informatie te weten kom. Op het gebied van communiceren ben je soms misschien iets te direct voor een Finse klant, dat had ik in de tijd van Nokia ook toen ik daar werkte. Maar ik kwam continu met andere landen en culturen in contact, dus ik denk dat toen de scherpste randjes er al vanaf gegaan zijn.

5) Wat zijn je plannen voor de toekomst?

Ik ben van plan om door te gaan zolang ik het fysiek kan opbrengen of tot we dit huis moeten verlaten als de ouderdom toeslaat. Ik heb geen zin om buitenshuis dit beroep uit te oefenen door bijvoorbeeld een ruimte te moeten huren. Het is door de corona ontzettend rustig hier, maar dat is thuis geen probleem. Ik heb altijd wel iets te doen, een cursus of klusjes in huis. Mijn doel is om steeds beter te worden, nog meer over symptomen begrijpen en mensen beter helpen. Het is prima gelopen toen Nokia mensen moest laten gaan, waarvoor ik me twee jaar geleden vrijwillig heb aangemeld. Ik heb open kaart gespeeld, omdat ik op dat moment toch al veel met mijn massagepraktijk bezig was, dus daar ben ik wel dankbaar voor.

 

Meer informatie: www.fugaoulu.com


Lezing en ALV d.d. 28 maart 2021 Komt dat zien, komt dat zien!

Deel 1: Boekbespreking om 15.00u (online)

Met trots nodigen we jullie uit voor een bijeenkomst in de stijl van de boekenrubriek van De Wereld Draait Door:

Op zondag 28 maart presenteren de auteurs zelf hun recent gepubliceerde boeken, te weten Het geheim van de Gucci-koffer van Pauline Terreehorst en De familie Wachtman van Christiaan Alberdingk Thijm. De presentatie is in samenwerking met Broese Boekverkopers uit Utrecht.

Beide auteurs zijn bereid gevonden live vanuit Nederland deel te nemen aan onze online ontmoeting met de Nederlandse gemeenschap in Finland. Pauline en Christiaan zullen elkaar interviewen, en daarnaast is het mogelijk actief deel te nemen aan het gesprek en zelf vragen te stellen.

Tijdens de bijeenkomst zal boekhandel Broese ons informeren over de mogelijkheden de boeken te bestellen. Tevens zijn beide boeken als e-boek verkrijgbaar voor hen die ze reeds van tevoren willen lezen. We zijn zowel Broese als Pauline en Christiaan zeer erkentelijk voor het feit dat zij hun medewerking hebben toegezegd en hopen op een grote en actieve opkomst! De bijeenkomst op zo 28 maart zal beginnen om 15:00 (Finse tijd).

Over Pauline Terreehorst

Pauline Terreehorst (1952, Rotterdam) is filmtheoreticus en auteur. Ze was onder andere docent filmtheorie aan de Radboud Universiteit Nijmegen, directeur van AMFI, Amsterdam Fashion Institute, Hogeschool van Amsterdam, directeur van het Utrechtse Centraal Museum en, tot haar pensioen, directeur van Natlab, filmtheater in Eindhoven. Daarnaast was ze modejournalist voor de Volkskrant van 1985-2000. Al in 1994 schreef ze over de potentieel grote maatschappelijke gevolgen van thuiswerken door de nieuwe digitale mogelijkheden in Het Boerderijmodel.

Pauline Terreehorst schreef een aantal boeken over film, fotografie, mode, nieuwe media en stedelijke cultuur. In november 2020 publiceerde ze bij Prometheus Het geheim van de Gucci-koffer. Hoe de adel uit Midden-Europa verdween.

Meer informatie over Pauline Terreehorst kun je vinden op haar website: https://www.paulineterreehorst.nl/

Over Christiaan Alberdingk Thijm

Christiaan Alberdingk Thijm (Laren, 1971) is een schrijver, advocaat en universitair docent. In 2011 debuteerde hij met Het proces van de eeuw en in 2021 verscheen De familie Wachtman.

Beide romans spelen zich af in de juridische wereld en zijn als “legal novels” te typeren. Plaats van handelen van De familie Wachtman is de rechtenfaculteit, waar hoofdpersoon Philip Wachtman docent is. De roman gaat over de zoektocht naar de identiteit van de hoofdpersoon, die vader is van 411 kinderen. “De kleine heldhaftigheid van een enorme antiheld – iemand die niks verdient maar die je tóch alles gunt, met wie je tot aan het prachtige, verrassende slot blijft meeleven,” schreef Het Parool. De Telegraaf noemde de roman “fenomenaal”, NRC sprak van een “lekker boek in de trant van Kochs Het diner”.

Recensies en interviews:

https://www.parool.nl/kunst-media/christiaan-alberdingk-thijm-roept-op-een-subtiele-manier-spanning-op-in-de-familie-wachtman~bcdc3330/

https://www.trouw.nl/cultuur-media/christiaan-alberdingk-thijm-schreef-roman-over-spermadonor-we-zijn-kritischer-gaan-denken-over-zaaddonatie~b55edc6d/

Over Boekhandel Broese

Broese (officiële naam: Broese Boekverkopers, voorheen Polare) is een boekwinkel gevestigd aan de Oudegracht in Utrecht. Het bedrijf is aangesloten bij libris.nl en is een van de grootste boekhandels van Nederland. Meer informatie kun je vinden op de website: https://www.broese.nl/

Algemene opmerking m.b.t. aanmelden en het gebruik van MS Teams:

De bijeenkomst zal plaatsvinden via MS Teams. Ben je nog niet zo vertrouwd met deze vorm van online bij elkaar komen en mocht je vooraf de verbinding of het gebruik van MS Teams willen testen, neem dan contact op met het bestuur van de NViF (bestuur@nederlandsevereniging.fi). Tijdens de lezing zelf is er geen mogelijkheid voor het testen en bediscussiëren van het gebruik van MS Teams.

De uitnodiging voor MS Teams wordt separaat naar alle leden verstuurd. Ook niet-leden zijn welkom. Voor het verkrijgen van een uitnodiging, gelieve zich te wenden bij het bestuur via bovenstaand e-mail.

Opgeven kan door het goedkeuren van de MS-Teams uitnodiging of via de website van de vereniging (https://www.nederlandsevereniging.fi/) of via e-mail (bestuur@nederlandsevereniging.fi).

 

Deel 2: Presentatie Bibliotheek NViF

Vanaf Maart 2021 heeft de bibliotheek van de Nederlands Vereniging in Finland een nieuw adres in Helsinki, bij Watze de Wolf. De collectie is daarbij gestroomlijnd en bevat voornamelijk Nederlandstalige literatuur, en enkele titels met vertaling in het Nederlands.  We gaan derhalve de reserveringen en distributie verder uitleggen. Watze zal hierover nader tekst en uitleg geven.

Na de presentatie van Watze is er tijd voor koffie en een kleine pauze, alvorens we beginnen met de ALV.

 

Deel 3: Algemene Ledenvergadering ALV om ca. 16.30 (ook online)

Aansluitend op de boekbespreking zullen we na een kleine koffiepauze de ALV houden. De agenda is reeds maandag 15 februari 2021 om 21:04 per e-mail verzonden. Het belangrijkste op de ALV is de presentatie, goedkeuring en installatie van het nieuwe bestuur. Suzanne Buurman, Sanne Peltosaari en Bas Nieuwenhuis zijn we zeer dankbaar voor hun tijd en inzet in het bestuur voor onze verening. Ze zullen nu een stapje terug zetten. We zijn verheugd, dat we drie nieuwe enthousiaste nieuwe kandidaten voor het bestuur hebben gevonden, te weten Sabine Van Roten, Meri Erkkilä en Ata Bos. Het voorstel voor het nieuwe bestuur is:

– Voorzitter:                                 Guido Nuijten

– Vicevoorzitter & communicatie:           Sabine Van Roten

– Secretaris:                                  Mirjam Bilker – Koivula

– Penningmeester:                      Meri Erkkilä

– Noorderlicht en website:                       Stefan Dik

– Jongeren-activiteiten:               Sanna van Erk – Koivisto

– MKB en sponsoring:                  Aaltje Bos (roepnaam Ata)

We vertrouwen op jullie instemming op de komende ALV en kijken ernaar uit jullie bij de activiteit en ALV te verwelkomen.


Karten in Myllypuro door onze jeugd

Collageverslag door vijf van onze jeugddeelnemers Alexandra, Christian, Eveliina, Riku en Valentijn van het karten in Myllypuro.

…aangekleed en wel en vol spanning (v.l.n.r.. Suzanne, Valentijn, Katinka, Eveliina, Alexandra en Myrthe met de voorzitter achteraan)

In eerste instantie klonk karting een beetje saai en zeer moeilijk, maar ik besloot om het eens te proberen. Op weg naar karten was ik een beetje moe en verveeld. Het moment dat we daar aankwamen zag het er een stuk leuker uit en ik was eigenlijk enthousiast om te gaan karten. In de eerste ronde van de time trial botste ik om de paar seconden tegen de zijkanten en ik raakte een beetje gefrustreerd, maar toen ik het onder de knie kreeg, ging het echt goed en het was erg leuk.

 

De bochten waren een beetje moeilijk en soms stootte ik een beetje aan de zijkanten, maar niet veel dus ik hoefde niet te wachten op hulp. Vlak voor de tweede ronde in de kartauto’s werd mijn helm echt mistig, maar het ging al snel weg. Ik heb ook per ongeluk op de rem gedrukt zonder het te merken. Na de tweede ronde mijn rechterhand was echt pijnlijk.

Het was echt leuk en zeker zou ik weer gaan karten.

Alexandra


…allemaal klaar voor de start, Alexandra op pole position


…en weg zijn ze…

Een aantal weken terug gingen we karten met de Nederlandse vereniging. Het was georganiseerd in Myllypuro, een buitenwijk in Helsinki waar een paar maanden eerder de serie Chernobyl was gefilmd. We kwamen z’n half uurtje te vroeg dus besloten we een rondje te lopen in de buurt. We zagen bijna niemand, en door de betonnen Sovjet-Unie flats was de grafstemming compleet. Gelukkig beïnvloedde de sfeer in de wijk niet de leuke sfeer, die in de groep heerste.

 

Het karten was in een ondergrondse hal, wat op zich iets extra’s toevoegden. We moesten ons omkleden in goed gebruikten karting-pakken en handschoenen die allemaal een andere maat waren.

Eerst gingen de volwassenen en daarna de kinderen. Ik vond het een beetje spannend omdat ik nog niet veel ervaring had. Het ging erg hard en ik kon er niet zo veel van, maar ik vond het hartstikke leuk. Uiteindelijk werd ik derde. Het was een hele leuke en gezellige middag.

 

Ik hoop dat we snel weer iets leuks gaan doen.

 

Christian


…alle ouders snel even 300 kiekjes schieten


…jong haalt oud in, de voorzitter werd weer eens gelapt, in de bocht

Eerst wist ik niet wat karten was. Toen papa vroeg of mijn zus en ik een keer wilden gaan karten met de andere Nederlanders, dacht ik, dat hij kaarten bedoelde. Toen heeft hij uitgelegd wat karten betekent en ik dacht, misschien is dat wel leuk.

Ik ben heel blij, dat ik mee ben gegaan. Het was heel gezellig en super spannend.

Eveliina

…zo vader, zo zoon: Ronald (r) en Christian (l)

en nogmaals: Richard (l) en Riku (r)

Ik ging voor de eerste keer mee met mijn vader naar een activiteit van de Nederlandse vereniging in Finland. Karten in Helsinki leek me wel leuk en dat was het ook. In een soort van ondergrondse bunker lag de baan en na wat instructies konden we gaan racen. In de eerste race waren alle kinderen tegen elkaar en ik had uiteindelijk de snelste ronde.

Na een pauze waren de ouders en kinderen verdeeld in twee groepen op tijd. Ik mocht dus met nog wat andere kinderen in de finale tegen een paar vaders rijden. Het ging een tijd goed, maar op een moment spinde ik helaas en verloor veel tijd. Zilver is mooi, maar de volgende keer win ik goud.

Groeten,

Riku

…en de winnaars Riku (2), Valentijn (1) met de beker en Christian (3)

 

En de winnaar:

 

Toen ik bij de kart-hal kwam was ik heel erg verbaasd want het leek op een bunker, maar toen de deuren werden geopend, leek het echt op een kart-hal, maar dan onder de grond. Ik was heel erg nerveus want ik dacht dat ik keihard ging crashen, maar toen ik de ouders zag rijden, leek het niet gevaarlijk. De ouders kwamen uit de karts en toen mochten de kinderen, en ik startte als 3e. We deden de testronde en het ging helemaal goed dus na die ronde ging ik plankgas. Ik was een paar keer gecrasht, maar dat hoorde er bij. Toen ik klaar was met karten zag ik dat ik tweede was geworden, maar ik was niet verbaasd, omdat die andere jongen supergoed was.

 

Uiteindelijk hoorde ik dat ik met de volwassenen mee mocht doen, dat had ik niet gedacht. De race begon als een echte formule 1 race en ik startte als laatste maar met de eerste bocht haalde ik al iemand in. Ik probeerde niet te snel te rijden maar zo te rijden dat ik niet ging crashen. Toen de race klaar was, hoorde ik dat ik eerste was geworden van de kinderen. Dat had ik niet verwacht, want de andere jongen reed sneller, maar ik was hem bij de crash gepasseerd. Het voelde best wel leuk om eerste te worden maar het was natuurlijk voor de lol.

 

Dit was mijn verhaal en dank dat ik mee mocht doen.

 

Valentijn

…en de voorzitter kon er geen hout van 😊


Nederlanders in de geschiedenis van St. Petersburg

Voor mijn werk ben ik de afgelopen jaren regelmatig in St. Petersburg geweest. Ik doe sinds 2015 mee aan een samenwerkingsverband met beroepsscholen uit Petersburg en bij ieder bezoek aan Petersburg krijgen we weer andere dingen te zien. Voor mij is het elke keer een verbazing om te zien welke schatten Petersburg herbergt en het is een echte wereldstad, ofschoon wat minder bekend in de westerse wereld. Het Hermitage heeft verschillende zalen met alleen werk van Nederlandse of Vlaamse meesters. De meeste zijn indertijd aangekocht door de tsaren, maar in het nieuwere paleis hangen ook veel impressionisten. Bijvoorbeeld het werk dat van Gogh in Auvers schilderde. Het Rijksmuseum is echt klein in vergelijking met de omvang van het Hermitage.

Vlakbij het Hermitage-museum staat een standbeeld van de Tsaar Peter de Grote, die echt alles uit Nederland wilde hebben. Hij heeft enkele maanden in Zaandam gewoond om daar de scheepsbouw te leren. Het standbeeld is trouwens door de Bolsjewieken in de Neva gegooid in 1917, maar een exacte kopie stond ook in Zaandam en die is aan de stad Petersburg geschonken in 2009. Dus, nu staat tsaar Peter de Grote weer op zijn plaats, ook al is het met een Nederlandse kopie.

 

 

Het standbeeld van Peter de Grote aan de admiraalskade, de kopie die uit Zaandam is gekomen.

Tsaar Peter de Grote heeft in die Zaandam-tijd ook contact gehad met de Nederlandse admiraal Cornelius Cruijs, die hij in dienst nam. Tijdens de oorlog met de Zweden (1703) verzuchtte koning Karel van Zweden dat de Russische oorlogsschepen wel onder de Russische vlag voeren, maar de kapiteins en de bemanning waren uit Holland, de kanonnen en zelfs het kruit kwamen daarvandaan. Admiraal Cornelis Cruijs heeft een houten huis bewoond waar nu Nevski Prospekt 18 is.

Daarnaast staat de Nederlandse hervormde kerk op het adres Nevski Prospekt 20. De kerk is ingewijd in 1834 onder aanwezigheid van Prins Maurits en zijn zoon. Op dezelfde plaats stond al sinds 1730 een Nederlandse houten kerk. Blijkbaar was de Nederlandse kolonie in Petersburg erg welvarend en konden zij een vrij grote kerk onderhouden midden in het centrum van Petersburg. Maar in 1918 woonden er al bijna geen Nederlanders meer en in 1927 werd de kerk genationaliseerd.

In de negentiende eeuw werden er meerdere Nederlandse bedrijven gesticht in Petersburg en voor sommigen ging dat erg voorspoedig. De textielhandelaar Egbert Engberts (geboren in 1835 in Vriezenveem) had zijn winkel op de plaats van het Gostini Dvor aan de Nevsky Prospekt 35. Zijn grafmonument op de Lutherse begraafplaats Volkovo waar hij in 1911 begraven is, is in 2013 gerestaureerd. In Petersburg woonde een vrij grote kolonie Nederlanders uit Vriezenveen, want op die Lutherse begraafplaats liggen een honderdtal Nederlanders uit Vriezenveen begraven, maar alleen het graf van Egbert Engberts is bewaard gebleven. Zijn zoon vluchtte in 1917 naar Nederland en pas in 2004 hebben zijn kleinkinderen zijn memoires gepubliceerd (Egbert Engberts, Herinneringen aan Rusland, 2004).

 

Het grafmonument van Egbert Engberts (1835-1911) op de Lutherse begraafplaats Volkovo.

De eigenaar van de rubberfabrieken in Petersburg, Hendrik van Gilse van der Pals, heeft in 1900 een vrij groot herenhuis gebouwd aan de Engliska prospekt. De familie heeft daar gewoond van 1900 -1917, maar daarna vluchtten zij naar Finland. Hendrik van Gilse van der Pals had ook landgoederen in Lohja gekocht (Paloniemi in 1904) en daar vestigde de familie zich. Het achterkleinkind van Hendrik woont er nog steeds (Nina van der Pals).

Het huis en landgoed van de familie Van Gilse van der Pals aan de Angliske Prospekt

In de wereldstad Petersburg zijn het maar kleine stukjes, maar toch kan het voor Nederlandse reizigers interessant zijn om te merken dat er belangrijke Nederlandse sporen in St. Petersburg te vinden zijn. Helaas, door de reisrestricties kan ik niet meer naar Petersburg reizen, maar als de coronapandemie een keer voorbij is, dan ga ik wel weer. De gemakkelijkste manier om vanuit Helsinki naar Petersburg te reizen is met de Allegro-trein en ik kan de reispaketten (hotel + trein + visa) van het reisbureau Lähialuematkat Russian Tours aanbevelen, omdat ze de combinatie van visa, trein en hotel keurig verzorgen en omdat alle medewerkers Russisch spreken en ook in Rusland gewoond hebben. Zij hebben een kantoor in het Centraal Station van Helsinki.

Stephan Vermeulen

De plaatsen van het centrum van Petersburg gemarkeerd op Google Maps


Ontmaskering

Het is zes december, Onafhankelijkheidsdag, maar we hebben de televisie niet eens aangezet. In twintig-twintig is alles anders, ook Linnan Juhlat, de kasteelfeesten die ik altijd gekscherend Handshaking Party noem. Handshaking is dit jaar uit den boze. In februari begon het met aangescherpte regels met betrekking tot handhygiëne, minstens twintig seconden wassen, daarna kwam er het elleboogje en vervolgens raakten we elkaar helemaal niet meer aan. In Turku werd je sowieso al nooit geacht mensen te groeten die je niet persoonlijk kende, zelfs een vriendelijke hoofdknik kon als emotionele aanranding worden opgevat, dus eigenlijk veranderde er met corona hier niet zoveel.

Ook in de spreekkamer laat ik de handdruk tegenwoordig achterwege en zijn zowel patiënt als ik gemaskerd. Wel luister ik gewoon nog met mijn stethoscoop naar de longen en gaat het maskertje af als ik een kijkje moet nemen in keel of neus. Dat ontmaskeren is trouwens vaak reuze interessant, want na een gesprek van pak ‘m beet vijftien minuten, zie je eindelijke pas echt wat voor iemand je voor je hebt als het maskertje wordt afgenomen. Dan pas realiseer je je hoeveel we met een maskertje eigenlijk voor elkaar verbergen.

Over ontmaskeren gesproken, Demasquée van Akseli Gallen-Kallela is een van mij favoriete schilderijen. Een absoluut meesterwerk van de Finse schilder die vooral bekend is vanwege zijn scènes uit de Kalevala. Met Demasquée wijkt hij van dat thema af. We zien een jonge vrouw naakt onderuit zitten op een bank. In haar rechterhand houdt ze een zwart maskertje dat bijna wegvalt tegen de donkere achtergrond. Ondanks haar naaktheid is er weinig erotisch aan haar. Ik heb nog nooit een naakt gezien dat je het gevoel geeft dat je het zelf bent die naakt is, en dat zij het is die jou bekijkt in plaats van andersom. Ze bekijkt je met een blik die precies beantwoordt aan hoe je je op dat moment voelt. Voor dit schilderij ben ik verschillende keren naar Atheneum geweest, en telkens weer kijkt ze me anders aan.

Het is maar goed dat dit jaar op zijn einde loopt, want met al die maskertjes verbergen we te veel voor elkaar. Hoewel de boze droom die corona heet nog lang niet voorbij is, hoop ik dat we in de loop van het volgende jaar stukje bij beetje kunnen ontmaskeren, en dat ook de handdruk die nu als een zonde voelt, ooit weer in zijn volle glorie wordt hersteld.

Thijs Feuth


Nieuwe bestuursleden gezocht 

In verband met het naderende vertrek van enkele bestuursleden zijn we voor volgend jaar, te beginnen vanaf de lente-ALV, op zoek naar nieuwe bestuursleden.

 

Het bestuur van de NVIF wordt gevormd door minimaal 5 en maximaal 9 leden. De bestuursleden zijn binnen de vereniging verantwoordelijk voor de dagelijkse gang van zaken, van het bijhouden van de ledenadministratie en de financiën tot het organiseren en ondersteunen van de verscheidene activiteiten en de publicatie van het Noorderlicht, de website en onze Facebook-pagina. Het bestuur vergadert ongeveer één keer per maand ‘online’.

 

Met behulp van een aantal actieve leden is het goed mogelijk de vereniging draaiende te houden. Heb je interesse of wil je meer informatie, stuur dan een e-mail naar bestuur@nederlandsevereniging.fi of neem even contact op met een van de huidige bestuursleden: https://www.nederlandsevereniging.fi/over-nvif/bestuur/.

 

Alvast bedankt!


NVIF-boeken

Zoals sommigen van jullie zullen weten heeft onze vereniging een flink aantal boeken in bezit. Een deel van deze boeken is ooit aangeschaft, andere zijn via donaties verkregen. Het betreft veelal Nederlandse literatuur als ’t Hart, Bernlef, Biesheuvel, Enquist, Grunberg, Hermans en Reve, maar ook kinderboeken en boeken over kunst en cultuur – in totaal meer dan 400 titels!

 

Het oorspronkelijke idee was om een boekenuitwisseling op te zetten, en zo zijn er nu en dan boeken vergeven gedurende de afgelopen jaren. Tot op heden staan deze boeken echter in dozen opgeslagen en tijdens de laatste ALV is besloten dat het tijd is voor de resterende boeken om een nieuw ‘thuis’ te vinden. De vereniging heeft tenslotte geen eigen opslag of plek waar leden direct toegang tot de boeken kunnen krijgen.

 

Hierop is besloten de boeken actief beschikbaar te stellen aan de leden: gratis en voor niets. Het enige waar in voorzien dient te worden is het ophalen van de boeken of betalen van de verzendkosten, zolang het niet goed mogelijk is de boeken naar een activiteit mee te nemen en daar te overhandigen. Op (korte) termijn is dit hopelijk wel weer mogelijk en kan er wellicht eveneens een ruilmarkt voor Nederlandstalige spullen als boeken, muziek, films en spellen georganiseerd worden.

 

Na enige tijd, bijvoorbeeld over een jaar, zal voor de boeken die nog geen nieuwe eigenaar gevonden hebben de afweging moeten worden gemaakt of de vereniging deze nog langer kan bewaren. De hoop is echter dat het meerendeel van de boeken voor die tijd een nieuw thuis zal vinden en weer gelezen zal kunnen worden!

We zijn bezig alle boeken via een lijst op het internet inzichtelijk te maken. Deze lijst is te vinden op https://cloud.collectorz.com/231947/books.

De boeken bevinden zich op dit moment op drie verschillende locaties, te weten in Helsinki, Espoo en Porvoo, hetgeen de logistiek ietwat gecompliceerd maakt, maar voor het gros van de titels is in de omschrijving de huidige locatie van het betreffende boek aangegeven.

Heb je interesse in een of meerdere boeken? Stuur dan een mailtje naar bestuur@nederlandsevereniging.fi. We kunnen vervolgens in onderling overleg bepalen hoe de boeken hun weg naar de nieuwe eigenaar zullen vinden.

 

Alvast veel leesplezier toegewenst!

 

De NVIF-boekenclub,

Debby, Arie, Jos, Guido en Bas