Collageverslag door vijf van onze jeugddeelnemers Alexandra, Christian, Eveliina, Riku en Valentijn van het karten in Myllypuro.
In eerste instantie klonk karting een beetje saai en zeer moeilijk, maar ik besloot om het eens te proberen. Op weg naar karten was ik een beetje moe en verveeld. Het moment dat we daar aankwamen zag het er een stuk leuker uit en ik was eigenlijk enthousiast om te gaan karten. In de eerste ronde van de time trial botste ik om de paar seconden tegen de zijkanten en ik raakte een beetje gefrustreerd, maar toen ik het onder de knie kreeg, ging het echt goed en het was erg leuk.
De bochten waren een beetje moeilijk en soms stootte ik een beetje aan de zijkanten, maar niet veel dus ik hoefde niet te wachten op hulp. Vlak voor de tweede ronde in de kartauto’s werd mijn helm echt mistig, maar het ging al snel weg. Ik heb ook per ongeluk op de rem gedrukt zonder het te merken. Na de tweede ronde mijn rechterhand was echt pijnlijk.
Het was echt leuk en zeker zou ik weer gaan karten.
Alexandra
…allemaal klaar voor de start, Alexandra op pole position
…en weg zijn ze…
Een aantal weken terug gingen we karten met de Nederlandse vereniging. Het was georganiseerd in Myllypuro, een buitenwijk in Helsinki waar een paar maanden eerder de serie Chernobyl was gefilmd. We kwamen z’n half uurtje te vroeg dus besloten we een rondje te lopen in de buurt. We zagen bijna niemand, en door de betonnen Sovjet-Unie flats was de grafstemming compleet. Gelukkig beïnvloedde de sfeer in de wijk niet de leuke sfeer, die in de groep heerste.
Het karten was in een ondergrondse hal, wat op zich iets extra’s toevoegden. We moesten ons omkleden in goed gebruikten karting-pakken en handschoenen die allemaal een andere maat waren.
Eerst gingen de volwassenen en daarna de kinderen. Ik vond het een beetje spannend omdat ik nog niet veel ervaring had. Het ging erg hard en ik kon er niet zo veel van, maar ik vond het hartstikke leuk. Uiteindelijk werd ik derde. Het was een hele leuke en gezellige middag.
Ik hoop dat we snel weer iets leuks gaan doen.
Christian
…alle ouders snel even 300 kiekjes schieten
…jong haalt oud in, de voorzitter werd weer eens gelapt, in de bocht
Eerst wist ik niet wat karten was. Toen papa vroeg of mijn zus en ik een keer wilden gaan karten met de andere Nederlanders, dacht ik, dat hij kaarten bedoelde. Toen heeft hij uitgelegd wat karten betekent en ik dacht, misschien is dat wel leuk.
Ik ben heel blij, dat ik mee ben gegaan. Het was heel gezellig en super spannend.
Eveliina
Ik ging voor de eerste keer mee met mijn vader naar een activiteit van de Nederlandse vereniging in Finland. Karten in Helsinki leek me wel leuk en dat was het ook. In een soort van ondergrondse bunker lag de baan en na wat instructies konden we gaan racen. In de eerste race waren alle kinderen tegen elkaar en ik had uiteindelijk de snelste ronde.
Na een pauze waren de ouders en kinderen verdeeld in twee groepen op tijd. Ik mocht dus met nog wat andere kinderen in de finale tegen een paar vaders rijden. Het ging een tijd goed, maar op een moment spinde ik helaas en verloor veel tijd. Zilver is mooi, maar de volgende keer win ik goud.
Groeten,
Riku
En de winnaar:
Toen ik bij de kart-hal kwam was ik heel erg verbaasd want het leek op een bunker, maar toen de deuren werden geopend, leek het echt op een kart-hal, maar dan onder de grond. Ik was heel erg nerveus want ik dacht dat ik keihard ging crashen, maar toen ik de ouders zag rijden, leek het niet gevaarlijk. De ouders kwamen uit de karts en toen mochten de kinderen, en ik startte als 3e. We deden de testronde en het ging helemaal goed dus na die ronde ging ik plankgas. Ik was een paar keer gecrasht, maar dat hoorde er bij. Toen ik klaar was met karten zag ik dat ik tweede was geworden, maar ik was niet verbaasd, omdat die andere jongen supergoed was.
Uiteindelijk hoorde ik dat ik met de volwassenen mee mocht doen, dat had ik niet gedacht. De race begon als een echte formule 1 race en ik startte als laatste maar met de eerste bocht haalde ik al iemand in. Ik probeerde niet te snel te rijden maar zo te rijden dat ik niet ging crashen. Toen de race klaar was, hoorde ik dat ik eerste was geworden van de kinderen. Dat had ik niet verwacht, want de andere jongen reed sneller, maar ik was hem bij de crash gepasseerd. Het voelde best wel leuk om eerste te worden maar het was natuurlijk voor de lol.
Dit was mijn verhaal en dank dat ik mee mocht doen.
Valentijn
